Өлең, жыр, ақындар

Құшағын жайған саған, жайған маған

  • 20.07.2021
  • 0
  • 0
  • 455
Құшағын жайған саған, жайған маған
Жаз өтті жайма-шуақ жайраңдаған.
Қазір-ақ қасыңа ұшып барар ем-ау,
Қайран-ай, қанат бітсін қайдан маған!.
Көктемнің қуаң тартып түз, белдері
Моншағын кірпігінен үзген бе еді?
Əйтеуір күн жылауық болып алды
Маңайға мұңын шағып күз келгелі.
Саудырап жел сапырған cap жапырақ,
Құлазып бір-ақ сəтте қалды атырап.
Аялсыз,
Алқын-жұлқын,
Алашапқын
Уақыт дегеніңде бар ма тұрақ?
Жабырқап жадау қүндер өткені үшін,
Білемін, жаным, маған өкпелісің.
Көзімнің тамшыларын тізіп алып
Барады көтеріліп көкке құсым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман

  • 0
  • 0

Қырық жамау жүрегім
Емделетін күн қайда?
Барлы менен жарлыны
Теңгеретін күн қайда?

Толық

Жағасында желбiреген желегi

  • 0
  • 0

Жағасында желбiреген желегi
Көзiң сенiң мөлдiреген көл едi.
Қарашығы əлсiн-əлсiн дiрiлдеп,
Қайсыбiрде қараушы едi күлiмдеп.

Толық

Шешiншi

  • 0
  • 0

Шешiншi,
Тал бойыңды қызықтайын,
Жатқандай жапырағын үзiп қайың...
Тағатын құлағыңа сырға дайын,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар