Жалған-ай

Аяғыңды шалыс бассаң аңдамай,
Қасыңа кеп демейді ешкім «хал қалай?»
Жамау жүрек,
Жадау көңіл жандарға
Шынымен-ақ мейірсіз бе ең, жалған-ай?
Алды-артыңды жүргеніңде қамдамай,
Өмір соңы өкініште қалмағай.
Жалмауыздай жұлып жатыр қара жер
Жасыңды да, кəріңді де талғамай.
Жалғыз жүрсең,
Жабырқамас жан қалай?
Басқа түскен бəлекеттің салмағы-ай!..
Еншісі жоқ жетім менен жесірге
Ежелден-ақ тасбауыр ма ең, жалған-ай?
Аңқауды қу тұра ала ма алдамай?
Ақша жанды құрала ма жалдамай?
Мүгедекке арман болып көрінер
Адамдардың аяқ-қолы балғадай.
Сау кезіңде самұрықша самғамай,
Байқаусызда бастан бақтың ауғаны-ай...
Ес жиғанша өте шығар зымырап,
Елік пе едің,
Елес пе едің, жалған-ай?..

---