Өлең, жыр, ақындар

Адал дос

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 1283
Ес біліп келе жатқалы
Көргенім өмір шатқалы.
Қолтықтан демер қол ұшы,
Жоқ әсте мені тапқаны.
Не дейін ары тереңдей,
Қаламын дүбірге елендей.
Көңілдес менде жоқ әсте
Көмбеге сүйреп келердей.
Сонда да жолдан шықпадым,
Қиыннан қорқып бұқпадым.
Сүріне түсіп жүргенде
Әйтеуір менің ұққаным:
Жүрегің адал тон екен,
Тоңдырмас, тозбас сол екен.
Жықпайтын жарға ең адал
Дос деген – екі көл екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ Еділ

  • 0
  • 0

Ең жойқын, ақ жайқын, Ақ Еділ,
Сен неткен айдынды ең, кең едің?
Қырың құт, баурайың бақ Еділ,
Халықтың ырысы дер едім!

Толық

Тамшы жас

  • 0
  • 0

Ақынның келдік ауылына
Ән-күйге бөлеп даланы.
Қау жыңғыл қалың орманның
Көркі көз жауын алады.

Толық

Шолпан

  • 0
  • 0

Ақтоқтысың Ақан жанын
Жалыныңмен баураған.
От көзіңнің ұшқынынан
Өлік кеуде лаулаған.

Толық

Қарап көріңіз