Өлең, жыр, ақындар

Аулада

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 679
Жауыпты бүгін алғашқы,
Мамықтай аппақ ұлпа қар.
Тебеміз шаңғы сырғанақ, –
Деп қуанды балалар.
Әсем, Мұрат, Нұржамал,
Шығыпты титтей Анна да.
Қар күреп ойнап мәз-мейрам
Асыр сап жүр аулада.
Домалатып, аунатып,
Илектеп қарды үйеді.
Адам жасап ақ қардан,
Мәз болып бәрі күледі.
Қолда шана, күрегі –
Керегінің бәрі сай.
Бірі айтып, бірі түзейді,
Олай емес, – деп, – былай.
Нарттай жанып нұрланып,
Аяз сүйген уыз бет.
«Көрдің бе мені!» дегендей
Қояды қарап күлімдеп.
Шықты, міне, қарт әже
Жайлап басып үйінен.
Тұрды қарап қызықтап
Немересін қар үйген.
Асыр сап жүр топ бала,
Бастары еркін қосылған.
Қызықтырақ әжеге
Сәт болар ма осыдан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің мінім

  • 0
  • 0

Жететін құлағыңа күндік жерден,
Менсінбей ән төресін Алла берген.
Өнердің алды қызыл тіл деп ұғып,
Сыйқырлы сұлу сөздің соңына ергем.

Толық

Молодец, бастық!

  • 0
  • 0

Молодец, бастық!
Сөзінде тұрды, ерледі!
Ұят па? Қой оны, жерледі...
Ашпаған есігі жоқ,

Толық

Амалсыздың айқайы

  • 0
  • 0

Ащы сөйлеу ашынғанның
жан айқайы сияқты.
Көп айқайға дейтін халық
«қасқырдан да ұят-ты».

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар