Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз қайың

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 334
Қабақта,
өзен бойында
Өсті бір нәзік ақ, қайың.
Түсіріп еске
томсарған
Тағдырға көнбіс тақ жәйін.
Жел ұрып, дауыл жұлқыса,
Майысатұғын,
сынбайтын.
Темірдей қысса, сары аяз
Сазарып мойынсұнбайтын.
Жападан-жалғыз, жап-жалғыз,
Көрсең де қашан бір өзі,
Жүретін аян осынау
Қайыңға ұқсап мінезі.
Әділет жоқ, аяу жоқ,
Тағдырға іштей налушы ем.
Беріктік, сірә, бар болса,
Өзі ме деп қалушы ем...
Сынбасты ұста соқпайды,
Тозбастың барын білсін кім!
Дүние-ай мәңгі жоқ-ау деп
Өкініп іштей күрсіндім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңсің поэзия Гималайы

  • 0
  • 0

Жүргенде жігері құм, арманда адам,
Сен соның азаттығын армандаған
Бірі едің ізгі жанның қармағына
Өлеңнен өзге күрес қармалмаған.

Толық

Көкше

  • 0
  • 0

Сәлем Көкше!
Сұлу Көкше, қиялдай,
Шарықтаған құс көңілді тыя алмай,
Сені көріп кеттім толқып, төгіліп,

Толық

Жаса де

  • 0
  • 0

Сәл ғана бүркеп күн көзін
Бұлт алса, түнек жапқандай,
Көретін әжең жел тұрса,
Ажалы келе жатқандай.

Толық

Қарап көріңіз