Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз қайың

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 542
Қабақта,
өзен бойында
Өсті бір нәзік ақ, қайың.
Түсіріп еске
томсарған
Тағдырға көнбіс тақ жәйін.
Жел ұрып, дауыл жұлқыса,
Майысатұғын,
сынбайтын.
Темірдей қысса, сары аяз
Сазарып мойынсұнбайтын.
Жападан-жалғыз, жап-жалғыз,
Көрсең де қашан бір өзі,
Жүретін аян осынау
Қайыңға ұқсап мінезі.
Әділет жоқ, аяу жоқ,
Тағдырға іштей налушы ем.
Беріктік, сірә, бар болса,
Өзі ме деп қалушы ем...
Сынбасты ұста соқпайды,
Тозбастың барын білсін кім!
Дүние-ай мәңгі жоқ-ау деп
Өкініп іштей күрсіндім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Семейге

  • 0
  • 0

Отанның қай бұрышы болсын өгей,
Аларсың қай асылды оған теңей!
Дегенмен арқам тұнғыш сызға тиген
Ыстықсың жасырмаймын туған, Семей!

Толық

Отандасыма

  • 0
  • 0

Жат жерде жүрген,
боздаған бота бауырым,
Түсінемін мен,
жүректе жараң ауырын.

Толық

Дәм

  • 0
  • 0

«Жоғары шық!»
дегенді үйге енгенге,
Жөргегінде бар қазақ үйренген де!
«Пай, құрауыз шықты-ау», – деп қылмысты да

Толық

Қарап көріңіз