Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз қайың

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 529
Қабақта,
өзен бойында
Өсті бір нәзік ақ, қайың.
Түсіріп еске
томсарған
Тағдырға көнбіс тақ жәйін.
Жел ұрып, дауыл жұлқыса,
Майысатұғын,
сынбайтын.
Темірдей қысса, сары аяз
Сазарып мойынсұнбайтын.
Жападан-жалғыз, жап-жалғыз,
Көрсең де қашан бір өзі,
Жүретін аян осынау
Қайыңға ұқсап мінезі.
Әділет жоқ, аяу жоқ,
Тағдырға іштей налушы ем.
Беріктік, сірә, бар болса,
Өзі ме деп қалушы ем...
Сынбасты ұста соқпайды,
Тозбастың барын білсін кім!
Дүние-ай мәңгі жоқ-ау деп
Өкініп іштей күрсіндім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыл бол, ұйтқы

  • 0
  • 0

Дауыл бол, ұйтқы,
Нөсер бол, құйыл,
Сел болып жүйткі
тіліңмен

Толық

Контраст

  • 0
  • 0

Жетті жылап, жылауық күз,
Жер салбырақ, ауада сыз.
Аспан бұлдыр, күн ажарсыз,
Тәрізді бір тұнжырақ қыз.

Толық

Еркек

  • 0
  • 0

Онымен толы ортаймас, азын толмас,
Болса да жұртта қалмас, көптен озбас
Санаға сіңіп қалған ұғымдар бар,
Өмірде келе жатқан тауып жалғас.

Толық

Қарап көріңіз