Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз қайың

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 402
Қабақта,
өзен бойында
Өсті бір нәзік ақ, қайың.
Түсіріп еске
томсарған
Тағдырға көнбіс тақ жәйін.
Жел ұрып, дауыл жұлқыса,
Майысатұғын,
сынбайтын.
Темірдей қысса, сары аяз
Сазарып мойынсұнбайтын.
Жападан-жалғыз, жап-жалғыз,
Көрсең де қашан бір өзі,
Жүретін аян осынау
Қайыңға ұқсап мінезі.
Әділет жоқ, аяу жоқ,
Тағдырға іштей налушы ем.
Беріктік, сірә, бар болса,
Өзі ме деп қалушы ем...
Сынбасты ұста соқпайды,
Тозбастың барын білсін кім!
Дүние-ай мәңгі жоқ-ау деп
Өкініп іштей күрсіндім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еске алу сәтінде туған ой

  • 0
  • 0

Өтірік дерсің
Елден ерек дана еді
Десем
жан жаралмышы дара еді.

Толық

Ақорда үй болыңдар

  • 0
  • 0

Болашаққа деген ұлы сеніммен
Қол ұстасып өтпек болып өмірден
Балаларым игі қадам басыпсың.
Бата бергем аналық ақ көңілден.

Толық

Біргесің

  • 0
  • 0

Қинаушы еді бір кешің...
Жылжиды күндер – жыл, апта,
Өзіммен ылғи біргесің,
Жүрсең де менен жырақта. 

Толық

Қарап көріңіз