Өлең, жыр, ақындар

Қыран қырымнан көреді

  • 07.08.2021
  • 0
  • 0
  • 428
Қыран қырымнан көреді,
Бірақ ол көрегенмін демейді.
Еліктен сымбатты өтпейді,
Бірақ ол сұлумын демейді.
Олар үндемейді,
Ой мен тіл бітпеген соң не дейді! Адам!
Адам тәуірді таниды, парықтайды,
Ойлайды,
Сөйлейді,
Қиялдап шарықтайды,
Көргеніне бойлайды,
Әбден анықтайды.
Әттең, ол пәндә...
Кейде әділ айтып, дәл танытпайды.
Осыдан
Жетесіз де желік туады,
«Мен!» — деп көкірек ұрады...
Көп бәрін көріп тұрады,
Бағасын беріп тұрады.
Күбірлейді күншіл,
Бола қалып шыншыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос шырақ

  • 0
  • 0

Айнадай аспан, тұрса да күліп күн көкте,
Тыныстай алмай тұншықты дала түнекте.
Зіл батпан заман зіл басқан бойын билетпей,
Аршындай алмай арманда жүрді түлек те.

Толық

Ойға қалсаң, басыңа не келмейді

  • 0
  • 0

Ойға қалсаң, басыңа не келмейді,
Еш уақытта дүние теңелмейді.
Қандай қоғам орнасын бұл пәниде
Күшті, тістілер ғана кемелдейді.

Толық

О, адамдар жүрегі, жаны ғажап

  • 0
  • 0

О, адамдар. жүрегі, жаны ғажап,
Ізгілікпен андарды да емдеп жазад!
Тағыны да аяйсың, өз бауырыңа
Ұсынарың жаным-ау, неге азап?

Толық

Қарап көріңіз