Өлең, жыр, ақындар

Қыран қырымнан көреді

  • 07.08.2021
  • 0
  • 0
  • 278
Қыран қырымнан көреді,
Бірақ ол көрегенмін демейді.
Еліктен сымбатты өтпейді,
Бірақ ол сұлумын демейді.
Олар үндемейді,
Ой мен тіл бітпеген соң не дейді! Адам!
Адам тәуірді таниды, парықтайды,
Ойлайды,
Сөйлейді,
Қиялдап шарықтайды,
Көргеніне бойлайды,
Әбден анықтайды.
Әттең, ол пәндә...
Кейде әділ айтып, дәл танытпайды.
Осыдан
Жетесіз де желік туады,
«Мен!» — деп көкірек ұрады...
Көп бәрін көріп тұрады,
Бағасын беріп тұрады.
Күбірлейді күншіл,
Бола қалып шыншыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елігім

  • 0
  • 0

Ақшамда туған айдай ақ түсің,
Жаңа аяқтанған құлындай мүсін...
Әлде сен, қалқам, ару бейнеде
Аспаннан түскен періштемісің?

Толық

Гуцлада

  • 0
  • 0

Қылқанды ағаш құрамы жасыл орман
Жайқалып тұр еккендей адам қолдан.
Жұтсаң, жұпар ауасы дертке шипа
Кеше соғыс кезінде болды қорған.

Толық

Аулада

  • 0
  • 0

Жауыпты бүгін алғашқы,
Мамықтай аппақ ұлпа қар.
Тебеміз шаңғы сырғанақ, –
Деп қуанды балалар.

Толық

Қарап көріңіз