Өлең, жыр, ақындар

Сырғақ

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 679
Көп шуылдақ не табар,
Билемесе бір кемел.
Абай

Білмеймін өзім дағы не үшін жүрмін,
Әйтеуір сордың селін кешіп жүрмін.
Құдайдан келген көрге төзесің ғой,
Қылығы қорламаса кесірлінің.
Сөзімен бөлінбейік, жарылмайық,
Өтейік сор селінен болып қайық.
Деп алып, сойыл соғар ұжым құрып,
Сырғақтап істе сөзден кетеді тайып.
Бұл күнде іс басында осындайлар,
Кісімсіп ел тұтқасы үкілі айдар,
Білгенге құлақ аспас, өзі білмес
Ұялас көп топасқа қанын қайнар.
Қайтесің жөн-жосығын білмей тұрса,
Қысас қып және ісінді кері бұрса.
Біреудің тілегі үшін көптің қамын
Құрбан ғып теріс бағып құдай ұрса.
Айтқаннан, ұялтқаннан түк өнбейді,
Тобының жоғын ғана түгендейді.
Жұлын күрт іштен үңгір сыпсың жымсық
Сиқырлап кей мықтыны жүгендейді.
Бет келсең апатайлап жүгіреді,
Алдында иіледі, бүгіледі.
Адам жоқ қаптап кеткен хамелеон,
Беу жаным келер күннен түңіледі.

11.08.1993 жыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көз

  • 0
  • 0

Ән арқауы, қанша жырдың өзегі
Болған талай мойыл қара көз еді.
Жер шарасын алқымдаған шағымда
Келсе амал не сені жырлау кезегі.

Толық

Құзғын мен бұлбұл

  • 0
  • 0

Алдында жалпақтап жүретін,
Ол жымиса, қарқылдап күлетін,
Жандайшап жапалақтарын жинап,
Бұйырды байғыз:

Толық

Сауыншылар ауылында

  • 0
  • 0

Қоныпты алқа қотан ауыл мұнда,
Дарқандық молшылық бір қауымында.
Ақжарқын адамдардың ажары бар
Шаруада, жүрген малдың сауынында.

Толық

Қарап көріңіз