Сегізінші март. Алматы. Түн
- 0
- 0
Боп-боз дүние...
Соншама сұлу болар ма бұл түн?
Жалғыздығымдай бәрібір қатал.
Өлі тыныштықты құшағына алып,
Сорлы құстар қайтыңдар
Сорлы құстар қайтыңдар,Сарыала қаздар сағынышымды айтыңдар.
Быт-шыт боп кетті
көкірегімдегі күн – елес,
Быт-шыт боп кетті
қарашығымдағы ай тұлғаң.
Көзімде мұңды, көкірегімдегі дертімді,
Кеудеме сақтап күрсіндім айдай көркіңді.
Сұлбасыз, сұрсыз сұр тұмандардың ішінен,
Сұрқыңды көріп қол ұсындым.
Елес екенбіз, қақырап кеткен қабырғам.
Қос шырақ тағып маңдайға інжу-лағылдан.
Жаралмышымның жазуын оқып аларсың,
Сағым жылдардың
сары жапырақтарына жазылған.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Мөлдір Бейбітқызы
Шіркін,мағынасы қандай керемет ???? -
аяука
шымкентте го я -
Миразим фузаилов
Жаман емес
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі