Өлең, жыр, ақындар

Максим Зверевке

  • 13.08.2021
  • 0
  • 0
  • 377
(70 жасқа толуына)

Сүлеймен патшадан соң бар махлұқтың
Тілдерін түгел білген Мақсым ағай,
Деп,— «солардан жазылмас әлі жұппын!» —
Жетпістен жөнеп кетті әрі қарай.
Денесінің тіктігі — тау-текедей
Саулығында ылғал жоқ, құлан-таза.
Балаларын бағымпаз бейне әкедей,
Қарауылдап жүреді, бермей маза.
Аты —«аңның баласы» болғанымен,
Адам түгіл махлұққа мейірімді.
Тауды, орамды, даланы шолғанымен,
Білмейді қабақ шытып кейуіңді.
Натуралист адамдар нақ осылай,
Жәндіктерге жағатын қыбын тапсын!
Жетпісте де жігіттей жүр жасымай,
Хұрметті ағай — Зверев, біздің — Мақсым!

24 ноябрь, 1966 жыл. Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Майданға хат

  • 0
  • 0

Сағынып сәлем жазамын,
Нүрке-жан бауырым, жиенім!
Алыстан құлаш созамын,
Аймалаймын, сүйемін.

Толық

Михаил Иванович Калининге

  • 0
  • 0

Құрметпен қарсы аламыз, келген қонақ,
Азаттық езілгенге берген қонақ,
Мейлі қай ұлт болсын, жылағанның
Кез жасын тыйып, мұңын көрген қонақ.

Толық

Қарақалпақ

  • 0
  • 0

Қарақалпақ, боз топырақ, мидай дала:
Ол бір кезде өгей боп өскен бала.
Сенсең бөрік ішінен қаны тамып,
Бастары талай жерден болған жара.

Толық

Қарап көріңіз