Өлең, жыр, ақындар

Жазира

  • 03.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1116
Әні Сая Оразалинованікі

Алдыңда өмірдің жолдары,
сан қызық өзіне тартады.
Тағдырдың тізгінін қолдағы
Жебесін тілектің дарханы.
Жазира... Жазира... Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі.
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...
Орайтын жүректі жалынға,
тамсантар таңдайды шырыны —
солмасын армандар жаныңда,
сөнбесін махаббат дірілі.
Жазира... Жазира.. Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі,
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...
Қараймыз қуанып, үмітпен,
жаралған өзің деп бар нұрдан.
Теңейміз биікпен, тұнықпен,
Асылым Азатым қалдырған.
Жазира... Жазира.. Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі.
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Газет мақаласынан

  • 0
  • 0

Осы ма еді, жарандар-ау, жасқа үлгің,
қай түрі еді әдеп пенен дәстүрдің?!
Қалай түстің екен, әттең, қарғам-ай,
апанына қара ниет қасқырдың?!

Толық

Айтқанымды түзейсің сөйлеп менің

  • 0
  • 0

Айтқанымды түзейсің сөйлеп менің,
Өзгереді кей шақта ойға еккенім.
Ашуымды басасың орынсыз деп,
Сыймай қалды былтырғы көйлектерің...

Толық

Сәлемдеме

  • 0
  • 0

«Анаң саған сәлемдеме салыпты»,-
Деген еді жолдасы,
Әйел оған қатқыл сыңай танытты:
«Адам өзі істемейтін сол басы!

Толық

Қарап көріңіз