Өлең, жыр, ақындар

Жазира

  • 03.09.2021
  • 0
  • 0
  • 984
Әні Сая Оразалинованікі

Алдыңда өмірдің жолдары,
сан қызық өзіне тартады.
Тағдырдың тізгінін қолдағы
Жебесін тілектің дарханы.
Жазира... Жазира... Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі.
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...
Орайтын жүректі жалынға,
тамсантар таңдайды шырыны —
солмасын армандар жаныңда,
сөнбесін махаббат дірілі.
Жазира... Жазира.. Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі,
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...
Қараймыз қуанып, үмітпен,
жаралған өзің деп бар нұрдан.
Теңейміз биікпен, тұнықпен,
Асылым Азатым қалдырған.
Жазира... Жазира.. Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі.
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анама наз

  • 0
  • 0

Күндер зырлап,
Көктем келіп,
Күз келіп,
Ауылда өстік,

Толық

Туған үйді сағыну

  • 0
  • 0

Ортаның іздемеймін шу, дабырын
әкелгендей өзгенің думаны мұң.
Тыныштық жаным менен маңайымда,
мен бейне соның жалғыз туғанымын.

Толық

Түрме, апат, адалдық

  • 0
  • 0

Апат айдап сілкіністің толқыны,
Өзгергенде тіршіліктің көркі, үні.
Бір шетінде қирап қалған қаланың
Түрме үйі бүлінбепті сол күйі.

Толық

Қарап көріңіз