Өлең, жыр, ақындар

Жазира

  • 03.09.2021
  • 0
  • 0
  • 570
Әні Сая Оразалинованікі

Алдыңда өмірдің жолдары,
сан қызық өзіне тартады.
Тағдырдың тізгінін қолдағы
Жебесін тілектің дарханы.
Жазира... Жазира... Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі.
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...
Орайтын жүректі жалынға,
тамсантар таңдайды шырыны —
солмасын армандар жаныңда,
сөнбесін махаббат дірілі.
Жазира... Жазира.. Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі,
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...
Қараймыз қуанып, үмітпен,
жаралған өзің деп бар нұрдан.
Теңейміз биікпен, тұнықпен,
Асылым Азатым қалдырған.
Жазира... Жазира.. Жазира...
Жазира — даламның кеңдігі.
Жүзіңнен сөнбесін наз, иба,
Жазира, жанымның ем гүлі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамара!

  • 0
  • 0

Тамара Асар дейді оны халқы,
Өзі әсем, халқына қымбат нарқы.
Дүниеге келген аңғал көңіл менен,
Шарықтап,

Толық

Таскескенде

  • 0
  • 0

Жөн сұрасып, жалпылдап халді ұғысқан
таныстар мен шу еккен бар дыбыстан
жасырына жылт етіп шыға келіп,
балалығым қарап жүр әр бұрыштан.

Толық

Адам неге айуан сынды кейде бұл

  • 0
  • 0

Адам неге айуан сынды кейде бұл—
жан дүниесін жын кергендей бейне бір.
Ыза-кектен қарш-қарш шайнап тістерін:
«Құның сенің бір-ақ тиын, — дейді, — өмір»

Толық

Қарап көріңіз