Зылихаға
- 0
- 0
Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Төрт сый
Арапқа алла силапты,Қасиетті төрт нәрсе
Болсын деп сұсты, сымбатты,
Ерлер, ғұмры өткенше.
Шалманы берді әскерге,
Тәж біткеннен қадырлы.
Шатырды берді көшкенде —
Баспана, қырда дауылды.
Болатты берді шып-шымыр,
Жартас пенен дуалдан,
Тұтқындайтын берді жыр,
Өр сұлуды сыланған.
Гүл жинадым жырыммен,
Сұлулардың шашынан.
Әйелдер пак сырымен,
Маған адал, асыл жан.
Гүл мен шырын толы енді,
Жайнап тойлы дастархан,—
Ғибрат тұтсаң өлеңді,
Бұл жаңа жыр басталған.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өрескел де болса, орынды
- 0
- 0
Ия, поэзия неткен қатыгез!
Не затымды, құмарлығымды, шіркін,
жоғалттым?
Бойымда қаным қайнап тұрғанда,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі