Өлең, жыр, ақындар

Кетсем алып...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2243
Сағынған күнін санап асқан айдың,
Ұлыңда жоқ өзіңнен басқа уайым.
Жүрсем де жұмыр жердің қай шетінде,
Ойымнан сені екі елі тастамаймын.
Көргенде қариялар қауқылдасып,
Тұрады дос құшақтар ауқымдасып.
Мен саған, өскен өңір, келіп жүрем,
Көл-көсір көңілімнің мауқын басып.
Жатса да қарсы алдымда мың сан айдын,
Оларға күшімді онша жұмсамаймын.
Өзіңе қайта оралар шағымды ойлап,
Тағы да сол баяғы күн санаймын.
Арманды сенен басқа шетке қағып,
Бұл жырды отырғам жоқ, текке жазып.
Жұбаныш сағынышыма болар ма екен,
Бір уыс топырағыңды кетсем алып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сурет

  • 0
  • 0

Бабамның дархан алабы,
Бусанып жатыр шық түсіп.
Жібітіп тұмса даланы,
Тамылжи Күн де шықты ысып.

Толық

Мерейлі мекен

  • 0
  • 0

Басыма ойлар келіп ала-құла,
Жүргенде жыр ілікпей қаламыма.
«Қарағым, аунап-қунап қайтсаңшы» деп,
Болады шақырғандай дала мына.

Толық

Туған шаңырақ

  • 0
  • 0

Асу бермес сияқтанар қарлы шың.
Ұшыашарға оқып беріп жаңа жыр,
Мен олардың алып жүрмін алғысын.
Ақын болып, астана асып кет мейлі,

Толық

Қарап көріңіз