Өлең, жыр, ақындар

Сәулем, неге теріс қарап отырдың

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 618
Сәулем, неге теріс қарап отырдың,
Жүрегіңнің өшірді екен отын кім?
Бұрынғыдан алшақ тартып арамыз,
Бұйығы бір күйге түсіп барамыз.
Бозарғандай бақтар үнсіз, гүл өңсіз,
Жапырақтар да жабырқайды реңсіз.
Талдар бізге назар салып қарамай,
Желпінбейді желік басты қарағай.
Мына дүние мұңға батып соншалық,
Айналамыз тынып қапты томсарып.
Көз жасыңды көл ғып кенет жыласаң,
Маған ауыр тиер еді-ау орасан.
Онан-дағы өрт боп жансаң сен егер,
Дауыл болып соғамын мен, сене бер!

1972



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайырылмас өлім кемесі

  • 0
  • 0

Табытта жатыр ақынның абзал денесі,
Табыт па, сірә, өмірдің ақтық елесі?
Кетеді қазір ғайып боп көзден бұлдырап,
Қаралы табыт – қайырылмас өлім кемесі.

Толық

Оны жоқтап...

  • 0
  • 0

Шулайды әлі, шулайды әлі, шулайды,
Шулайды әлі сыңсығандай ну қайғы.
Қара ормандай қаптап өскен келешек
Омырауын көз жасымен улайды.

Толық

Мамыр дала

  • 0
  • 0

Мақпалдай желі майда мамыр далам,
Қазақта кім бар сені сағынбаған?
Шалқытып көк аспанның аясында,
Өзіңді сыйға тартқан Тәңір маған.

Толық

Қарап көріңіз