Өлең, жыр, ақындар

Сәулем, неге теріс қарап отырдың

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 576
Сәулем, неге теріс қарап отырдың,
Жүрегіңнің өшірді екен отын кім?
Бұрынғыдан алшақ тартып арамыз,
Бұйығы бір күйге түсіп барамыз.
Бозарғандай бақтар үнсіз, гүл өңсіз,
Жапырақтар да жабырқайды реңсіз.
Талдар бізге назар салып қарамай,
Желпінбейді желік басты қарағай.
Мына дүние мұңға батып соншалық,
Айналамыз тынып қапты томсарып.
Көз жасыңды көл ғып кенет жыласаң,
Маған ауыр тиер еді-ау орасан.
Онан-дағы өрт боп жансаң сен егер,
Дауыл болып соғамын мен, сене бер!

1972



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзімен өзі қайғылы

  • 0
  • 0

Қанаты сынған көбелек,
Отырсың әрең қалтылдап.
Жүруші ең көкте әуелеп,
Танадай болып жалтылдап.

Толық

Жақсылыққа зар болып

  • 0
  • 0

Аспан мен жер ортасында біраз ғұмыр кешірдім,
Әлсіреген үміт отын мың жағып, мың өшірдім.
Құрқылтайдың ұясындай қалтыраған бұтада,
Жел аударған қара қосты әр төбеге көшірдім.

Толық

Қос жұлдызым

  • 0
  • 0

Сұм тағдыр, кімді жарға құлатпадың,
Кімдерді еңіретіп жылатпадың?
Жүгірген көз алдымда құлдыраңдап,
Құлыным, қайда барып тұрақтадың?

Толық

Қарап көріңіз