Пәтуа
- 0
- 0
Хафиздің шайырлық тұлғасы —
Саф кемел шындықтың шың басы,
Дегенмен, бағзыда жарықтық
Кетеді-ау жоқ жерде ауытқып,
Өлең мен мүсіндеу
Мейлі грек, қара батпақ балшықтан,Соға берсін әсем, кербез сымбатты,
Мейлі мәңгі сол мүсінге болып таң,
Төксін лебін жалын атып тым қатты.
Ал, біздерге, қызығырақ одан да,
Евфраттың өзеніне иіліп,
Ағысына қолымызды малғанда,
Ойнаса су, толқындарын иіріп.
Салқын тапса жүрегіміз бір сәтке,
Өлең шіркін кеудемізде тулайды.
Ақын қолы таза болса әдетте,
Су тұрмайды, алақанда құрғайды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Әлемнің ықыласы
- 0
- 0
Қасиетті ұлан-асыр тойдан кетіп,
Жан жаққа шуақтанып шашылыңдар.
Жалған өмірді жалғап,
Алып жолдар, кеңістікті жарып өтіп,
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Айым
Кушты -
амина к
өлең керемет -
амина к
Өлең тамаша
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі