Өлең, жыр, ақындар

Өлең мен мүсіндеу

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 887
Мейлі грек, қара батпақ балшықтан,
Соға берсін әсем, кербез сымбатты,
Мейлі мәңгі сол мүсінге болып таң,
Төксін лебін жалын атып тым қатты.
Ал, біздерге, қызығырақ одан да,
Евфраттың өзеніне иіліп,
Ағысына қолымызды малғанда,
Ойнаса су, толқындарын иіріп.
Салқын тапса жүрегіміз бір сәтке,
Өлең шіркін кеудемізде тулайды.
Ақын қолы таза болса әдетте,
Су тұрмайды, алақанда құрғайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Фридерике Брион ханымға

  • 0
  • 0

Оянғын, шығыстың ақ таңы!
Сенің жарық күндей жарқырап,
Қадала қарағаның,
Түннің көлеңкесін таратқандай.

Толық

Қарашадағы өлең

  • 0
  • 0

Садағыңның оғын, – ақ шаштыға қаратпағын,
Күннің бағытын жылжытып,
Көлеңкелеп жауып көк аспанның жарығын,
Бірінші қарды бізге сыйлаған.

Толық

Мұңға бату

  • 0
  • 0

Па, шіркін!
Маған соншалықты жүк артардай,
Жүрегім саған не болған?
Менің ғұмыр сүрген жанұям,

Толық

Қарап көріңіз