Өлең, жыр, ақындар

Періштенің сиынуы

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 432
Тек періштемнің шексіз күшімен,
Жаратып бар тіршілікті,
Періштем ақылды да, күшті де,
Сен емес пе, өмір молшылығы,
Көпшілікке шадымандық сыйлағанмен,
Тек раджей мен магараджаларға,
Және де маймылдарға,
Біздердей секілді, жарық беріп,
Кембағал, кедей етіп қойған.
Жоқ бізде ағайын да, бостандық та,
Туғаннан – жаман атанғанбыз.
Өзгелерге ұлы зат болғанменен,
Біздердің ол өмірімізді алып қалған,
Біздер тастандымыз, бейшарамыз, тас кереңбіз.
Сен де жоғарыдан, төбемізден қарап жұлдыздардан,
Жек көрсең егер өлімсектерді,
Кімдерге біздер сонда бейшара, мүсәпірлер керекпіз?
Тыңдағын құдіреттімнің сақ құлағымен,
Ұлыңның қарапайым жүрек үнін.
Не болмағанда көңіліңді демеп,
Мәңгілік туралықтың жолына түскін.
Енді міне,
Сенің берер таңғажайып сыйыңды, күтудеміз бүгінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Босату

  • 0
  • 0

Жәннәт төрінің есігінде,
Мен қарауылдық қызметті атқарамын.
Жауап бергін, келімсек,
Сен, меніңше, біздікі емессің!

Толық

Жолаушының түнгі өлеңдері

  • 0
  • 0

Бар қайғы-мұңдарыңнан ада болып,
Сен де бір, аспанға қарап өзіңше,
Еселеген бақытсыздығыңды мүлдем жойып,
Екі есе бақытыңа бөленгендей боласың... –

Толық

Кең жайлау далам

  • 0
  • 0

Кең жайлау далам
Таңғажайып түлейді кеп, тұманға еніп.
Небір от-шоқ, түрлі түстерге боянып,
Ерекше толқын атып тұрғандай.

Толық

Қарап көріңіз