Өлең, жыр, ақындар

Тамылжыған түн

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 318
Менің сүйіктімнің қаны тамған,
Мекен жайдан қоштасып барамын.
Мен жайлап қадамдап қалың орманға еніп,
Емен ағаштардың есігін жәйлап қағам.
Ай шарасынан асып тасқандай:
Түнгі аң, құс, көбелектер улап-шулап,
Ақ қайыңдар майыса бір-біріне жарасып,
Бәрі де тату тәтті келісті құйылғандай.
Жазғы күннің күңгірт түнінде
Рахаттана мен салқын судан сусындаймын!
Көңіл күйім жадырап,
Тыныштық орнап, жай табар.
Құштарлықтың өзі түсініксіз.
Дегенмен де осындай бір керемет
Сенімен бірге өткізген бір күніме,
Сенсіз өткен мың түнімді берер едім.

1767/1768



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар әлем бірге менімен...

  • 0
  • 0

«Айтуға оңай! – ойландым мен, –
Қайырымдылық көрсетуді
Сенің маңдайыңа тағдыр жазған.
Сенімен бірге болған әрбір жан,

Толық

Алдану

  • 0
  • 0

Желпінді тор әйнектен
Көрші әйелдің үйінен —
Қарайды маған кенеттен,
Жаны өртеніп күйінген.

Толық

Өзіне тең бар дейтін ақын бар ма

  • 0
  • 0

Ұсынып өзінің тек атын алға —
Өзіне тең бар дейтін ақын бар ма?
Силап бір сырнайшы да, тәлім тұтып,
Өзінен асқан бар деп мақұлдар ма?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер