Өлең, жыр, ақындар

Тамылжыған түн

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 425
Менің сүйіктімнің қаны тамған,
Мекен жайдан қоштасып барамын.
Мен жайлап қадамдап қалың орманға еніп,
Емен ағаштардың есігін жәйлап қағам.
Ай шарасынан асып тасқандай:
Түнгі аң, құс, көбелектер улап-шулап,
Ақ қайыңдар майыса бір-біріне жарасып,
Бәрі де тату тәтті келісті құйылғандай.
Жазғы күннің күңгірт түнінде
Рахаттана мен салқын судан сусындаймын!
Көңіл күйім жадырап,
Тыныштық орнап, жай табар.
Құштарлықтың өзі түсініксіз.
Дегенмен де осындай бір керемет
Сенімен бірге өткізген бір күніме,
Сенсіз өткен мың түнімді берер едім.

1767/1768



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеткен жанға

  • 0
  • 0

Өңімде де түсімде де көрінбестен,
Қоштаспастан кеттің бе сен?
Сенің берген уәдеңді, сөзің менен дауысыңды
Есімде сақтап, бүгінде ұмытпадым.

Толық

Жолаушының дауылдағы жыры

  • 0
  • 0

Сұсты құдірет жебелеген сол адам —
Қорықпайды нажағайдан, жауыннан,
Өшпес ерлік жүрегінен, жанынан.
Сұсты құдірет жебелеген сол адам —

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Күн құдай шырағы
Жаңбырмен табысса,
Нұр шеңбер шығады
Жарқ етіп алыста.

Толық

Қарап көріңіз