Өлең, жыр, ақындар

Сот алдында

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 269
(1775—1776)

«Кім екенін мен сендерге айтпаймын,
Қалсам да одан жүкті боп»:
«Түуһ, салдақы-ай!...»—
Өйтіп жала
жаппаңдар:
Жазығым менің тіпті жоқ.
Айтпаймын мен ғашығымның атын да,
Пейілі қандай, мейірі,
Жыртық қалпақ болсын тіпті басында,
Алтын бау тақсын, мейілі.
Төземін азап, мазаққа,
Мойындап бәрін, шыдаймын.
Мен оны білем, ал — мені,
Біледі өзі құдайдың.
Поп, саған айтам; сот, саған:
Өз балам — өзім туамын!
Күнаһарсың деп оттаған
Сендерге осы-ақ жауабым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиялым менің, қиялдарым!

  • 0
  • 0

Қиялым менің, қиялдарым!
Кешегі өткен алтын күндерімді,
Және де өзің көргендейсің!
Жүрегім, жігіттік жігер, күшіне еніп,

Толық

Аңыз

  • 0
  • 0

Данагөй ақылымен
Барша әлемге даңқы шыққан,
Мөлдір таза, жаңадан атқан таң сәулесіндей боп,
Келеді періштемнің әйелі су алуға.

Толық

Суретшінің кешкі әні

  • 0
  • 0

Құдіретті күштің кен қоймасынан
Кеудеден ән шырқап, жанып оянар!
Жүрек төрінде бейбітшілік қаланып, өмір сүріп,
Жүзіктердің қойнауына бұлақтап ағар!

Толық

Қарап көріңіз