Өлең, жыр, ақындар

Сот алдында

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 311
(1775—1776)

«Кім екенін мен сендерге айтпаймын,
Қалсам да одан жүкті боп»:
«Түуһ, салдақы-ай!...»—
Өйтіп жала
жаппаңдар:
Жазығым менің тіпті жоқ.
Айтпаймын мен ғашығымның атын да,
Пейілі қандай, мейірі,
Жыртық қалпақ болсын тіпті басында,
Алтын бау тақсын, мейілі.
Төземін азап, мазаққа,
Мойындап бәрін, шыдаймын.
Мен оны білем, ал — мені,
Біледі өзі құдайдың.
Поп, саған айтам; сот, саған:
Өз балам — өзім туамын!
Күнаһарсың деп оттаған
Сендерге осы-ақ жауабым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Филина. Үкілі түн

  • 0
  • 0

Маужыраған ұсқынсыз ұзақ түн,
Толықсып ән-жыр, көзге жас толар!
Жоқ, қараңғы түн,
Сұлулық, қуаныш, күлкіге жаратылған.

Толық

Хафизге

  • 0
  • 0

Ләззатқа құл,— деп — тахт, тозаң,
Тәтті,— деп,— соры құлдықтың,
Таппаған халық таптың заң,
Түсіндің сырын тірліктің.

Толық

Соқыртеке

  • 0
  • 0

Достым, бойжеткенім, Тереза,
Сенің темірден де өткір,
Ашулы көздеріңнен қорқамын!
Сонда да сен ертіп жүріп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар