Өлең, жыр, ақындар

Ақ қарды көріп-ақ екен дегем, алданғам

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2386
Ақ қарды көріп- ақ екен дегем, алданғам.
Жүгіре шықтым-жолығар деумен таңда алдан.
Күннің де жаным, сәулесін сен деп қабылдап,
Көңілімде менің жүретін кірсіз, сәнді арман.
Бір тылсым барын байқадым сонда түн атты.
Не білдің, неге жұлдыздар төмен жиі ақты?
Тығылып қалып, қайтадан жанаған жұмбақ от
Аспанда жүрген періште қыздар сияқты.
Аппақ ұлпалар асықты Жерге құлшынып.
Жалғасы болар ақ ғұмырлардың -тіршілік?
Уақыт осы, ұмытылады. Ал ертең
Басталып кетер басқа бір қызық Күн шығып.
Қашты ма алып біздерді алыс жүрдек Күн?
Махаббат деген қар жауған ғана түн деппін.
Алақанымда сәл суық, мамық ұлпаның
Түбінде еріп кететінін де білмеппін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойнымдағы орамалдың қызылын

  • 0
  • 0

Жүрсе білмей жеңілдігін тұзының,
Сәл ұқпаған, сезе алмаған ызыңын.
Елемейді екем тіпті, обал-ай
Мойнымдағы орамалдың қызылын.

Толық

Сен мәңгі тірісің

  • 0
  • 0

Үн-түнсіз көтеріп өткенді-кеткенді,
Бағзыдан бүгінге ол жеткен-ді.
Көз алдым тұнады мың елес,
Батырлар- Ақтонды, Көктонды.

Толық

Қайта түсіп келеді күз де міне,

  • 0
  • 0

Қайта түсіп келеді күз де міне,
Жан ауырып жапырақ үзгеніне.
Сені іздеген ешқайсысы жоқ сияқты,
Сенің көңілің құлазып, іздеді не?

Толық

Қарап көріңіз