Өлең, жыр, ақындар

Ақ қарды көріп-ақ екен дегем, алданғам

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2385
Ақ қарды көріп- ақ екен дегем, алданғам.
Жүгіре шықтым-жолығар деумен таңда алдан.
Күннің де жаным, сәулесін сен деп қабылдап,
Көңілімде менің жүретін кірсіз, сәнді арман.
Бір тылсым барын байқадым сонда түн атты.
Не білдің, неге жұлдыздар төмен жиі ақты?
Тығылып қалып, қайтадан жанаған жұмбақ от
Аспанда жүрген періште қыздар сияқты.
Аппақ ұлпалар асықты Жерге құлшынып.
Жалғасы болар ақ ғұмырлардың -тіршілік?
Уақыт осы, ұмытылады. Ал ертең
Басталып кетер басқа бір қызық Күн шығып.
Қашты ма алып біздерді алыс жүрдек Күн?
Махаббат деген қар жауған ғана түн деппін.
Алақанымда сәл суық, мамық ұлпаның
Түбінде еріп кететінін де білмеппін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана жүрегі

  • 0
  • 0

Өзгертпейді білемін
Шалшық және лай түсін.
Қайран ана жүрегі-
Даладай кең, Ай мүсін.

Толық

Жылағанда жұбатқан Түн еді ...

  • 0
  • 0

Жылағанда жұбатқан түн еді.
Елжірегендей-ді жүрегі.
Анамдайын аймалап,
Менімен бірге жүдеді.

Толық

Түннің көзі

  • 0
  • 0

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар