Өлең, жыр, ақындар

Ақ қарды көріп-ақ екен дегем, алданғам

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2279
Ақ қарды көріп- ақ екен дегем, алданғам.
Жүгіре шықтым-жолығар деумен таңда алдан.
Күннің де жаным, сәулесін сен деп қабылдап,
Көңілімде менің жүретін кірсіз, сәнді арман.
Бір тылсым барын байқадым сонда түн атты.
Не білдің, неге жұлдыздар төмен жиі ақты?
Тығылып қалып, қайтадан жанаған жұмбақ от
Аспанда жүрген періште қыздар сияқты.
Аппақ ұлпалар асықты Жерге құлшынып.
Жалғасы болар ақ ғұмырлардың -тіршілік?
Уақыт осы, ұмытылады. Ал ертең
Басталып кетер басқа бір қызық Күн шығып.
Қашты ма алып біздерді алыс жүрдек Күн?
Махаббат деген қар жауған ғана түн деппін.
Алақанымда сәл суық, мамық ұлпаның
Түбінде еріп кететінін де білмеппін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңім...

  • 0
  • 0

Мен сені сүйем деп те айта аламын.
Сен дедім, шарлап ойдың шартарабын.
Бесікте жатқанымда-ақ анам айтқан
Жырларын іштей, үнсіз қайталадым.

Толық

Түннің көзі

  • 0
  • 0

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Бір байлығым бар еді

  • 0
  • 0

Жүрегіме кірбіңсіз
Көзін салды нала сұқ.
Жанын берер құрбыңсыз
Кете алдың ба жарасып?

Толық

Қарап көріңіз