Өлең, жыр, ақындар

Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 357
Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен,
Тағылығым ұстайды, тарпаңдығым.
Құлағынан басып ап, жүгендеп ем,
Құрысынан жазылды арқам бүгін.

Күлік мініп, қосылдым қиқуға сан,
Ғажап сонда әуеден күй тыңдасаң!..
Түнде жұлдыз түрткілеп кірпігіммен,
Тасбұлақтан сусындап ұйқымды ашам.

Гүл иіскеймін.
Иісі – тәтті мұңды,.
Жылқышы-құс естіртер пәктік үнді.
Ай астында арланға шалма тастап,
Ат үстінде басамын аптығымды.

У-шуына еліріп бөрілердің,
Бұ маңайда дәл мендей желігер кім!
«Дүние-ай!..» деп жатқанда аһ ұрып бір,
Желкесінен Доланның көрінер Күн!

Күн самалы менің де тынысым ба?!..
Қызғанбаспын өзгенің ырысын да.
Туған Жердің, өлеңмен өмір кешем,
Әлемнен де жарық бір бұрышында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан - мезгілі

  • 0
  • 0

Жандүниемде ауысады мезгілдер,
Жабықсам- Қыс, жадырасам-Жаздаймын !
Сен жымисаң жауқазыным тез гүлдер,
Шарбы бұлттай ыдырайды аз қайғым.

Толық

Күндидарлым

  • 0
  • 0

Көзде - үміт,
Сөзде - сәуле,
Ойда - нұр.
Жүрегімді лүпілдеттің, ұяңым.

Толық

Құмай

  • 0
  • 0

Шақшабас, шашаққұлақ, дөңес маңдай,
Қабысқы қарыны – жылқы таң асқандай.
Қыранкөз ұмтылғанда аңды көріп,
Алтынбас-адырнадан жебе ұшқандай!

Толық

Қарап көріңіз