Өлең, жыр, ақындар

Адасу...

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 308
Көңіл де,
Бесқасқам да ала қашып,
Тау ішінде адастым, қара басып.
Ай тумаған.
Айнала – тасқараңғы.
Суық үрей түнетті санама шық…
Жыны өргенде ат жалын желдің кәрі,
Тақым қызып,
Тебініп…
Жанның қамы.
Қия кесіп, көл кешкен секілденем…
Құзға барып тірейді жолдың бәрі!
Темірқазық бұғынып бұлт ішіне,
Түн үңілер бозарған түр-түсіме.
Обалар ма ұлыған қасқыр болып?..
Құмар ұрған Мартудың күлкісі ме?!..
Жаңылысып әдеткі ізгі ойымнан…
Қайың – қыздан айнымай!..
Қыз – қайыңнан!..
Есімді бір жиғанда,
Жапалақтар
Жарқыл-жұрқыл кетті ұшып құз қойнынан!..
… Мен солайша тау түнеп,
Таң асқанмын.
Арша иісімен ақылды аластадым.
Азап емес, кәдімгі ғажап екен –
– ат үстінде, Ай іздеп адасқаның!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешіккен көктем

  • 0
  • 0

Қардың әлі сөгілген жоқ көбесі,
Көрінбейді жыл құстары о,несі?!
Көңілді де, көшені де кезіп жүр,
Көк көйлекті Көктем-Қыздың елесі!

Толық

Құсұйқы

  • 0
  • 0

Ақкөңіл Ай, әр сәулесі сыйқырлы,
Жұлдыздар да қуланады сүйкімді.
Маужыраған бақ ішінде ұрлаттым,
Ащы мұңды және тәтті ұйқымды.

Толық

Қыркүйек

  • 0
  • 0

Көркіңе керім үздігіп,
Көз алмай, ұзақ қарадым.
Күрсіне берсін күзгі бұлт,
Жарқын ғой сенің қабағың!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар