Нән қаланың тұрғыны

Естілетін сирек күйдің күмбірі,
Ысы қою нән қаланың тұрғыны.
Сөзіңізде керуеннің сыңғыры,
Сіз де өлеңге айналарсыз бір күні…

Құмға аунаған баладайын кір басқан,
Көшесінде көлік ағар тынбастан.
Таптаған соң сан тағдырлы табандар,
Едендердің жүгі ауыр зіл батпан.

Өзгелердің үні басым жасқаған,
Бұл қалада естімейсің асқақ ән.
Өкпелейсің соқпай кеттің неге деп,
Барғанымды есіп қойып басқадан.

Шырақтарға қарап үнсіз ойланып,
Жүргендерді сіз бе деймін бой жазып.
Тыншымайтын теңізінде адамның,
Жүрсіз бе есен бір ноқатқа айланып?!

Ертелі-кеш тұра шауып дүрліккен,
Жұртқа ілесіп асығасыз кім күткен?
Біздің жаққа неге тартып кетпейсіз,
Қажығанда абыр-сабыр тірліктен…

---