Қақ бөлініп өтуде біздің өмір

Ауылдан аттану,
Көздерін көлдерімнің жаудыратып,
Сүйегін тауларымның саудыратып,
Ауылдан мен аттанғам.
Құба белдер,
Бүк түсіп,бүктетіліп қалды жатып!

Терілмей туған жердің гүлі қалды,
Қурайда сыбызғының үні қалды.
Қайыңдар қайта-қайта бас шайқасып,
Сырғасын сыңғырлатып тұрып алды!

Құстар да үркіп ұшты бет-бетімен,
(Несіне жетіскеннен кесте тігем?!)
Толқындар тамшыларын сыртқа шашпай,
Булығып жылап жатты екпетінен...

Батты ма жандарына кететінім,
Достармен бірге өтті неше түнім.
Туған жер неге сырмақ болмады екен,
Кештетіп сүйреп алып кететұғын!

Бала боп бабам сайран салған далам,
Əкемді құндағына алған далам.
Шешеме бәрінен де ауыр тиді,
Болуды көз алдында армандаған...

Ілесе шықты артымнан қалмай бауыр,
Біртіндеп қала берді шалғайда ауыл.
Аттанған елден жалғыз бұл сапарым,
Салмағын жүрегіме салмай ма ауыр?!

---