Өлең, жыр, ақындар

Сен мен үшін өлген күн

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 449
Болды ақыры сен мен үшін өлген күн,
Тағдыр дейтін төрешіге көнген күн.
Өзі отырған үй орнына жерленген,
Жамбыл сынды жүрегіме жерлендің.

Ол мені әлі сүйеді деп аптығып,
Қуаныштан көздеріңе бақ тұнып.
Үміттенбе.
Ұмытқандай сен жайлы,
Соқпас жүрек көкірегімді қатты ұрып.

Нағыз қыран өлсе өледі құзардан.
Шын махаббат ақын үшін ұлы арман.
Күлтегінше бұйрық етті бұл жүрек,
Сатқындарын қатарынан шығарған.

Соның бәрін білген кезде сенделдім,
Туған жердің ауасымен емделдім.
Таң қаламын, жылағам жоқ тіпті мен,
Жүрегімнің бұрышына жерлендің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлазытып құс қайтар жылы жаққа

  • 0
  • 0

Қайда қоям шу асау жүрегімді,
Мұңаюды үйреткен түнеріуді.
Жасыл өңін күз ішкен жапырақтай,
Сорып бітті сағыныш іреңімді.

Толық

Қызыма

  • 0
  • 0

Ұйқыға тәтті бөленген шағың,
Ғажайып елес,гүл сағым.
Ұлпадан нәзік мұздаса тәнің,
Мейірімменен жылытамын.

Толық

Он алтыншы желтоқсан

  • 0
  • 0

Түн ығысты.
Күн шығыстан келе жатты таң қысып.
Жапырақтың жанарында
Қатып қалған таңғы шық.

Толық

Қарап көріңіз