Өлең, жыр, ақындар

Сен мен үшін өлген күн

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 497
Болды ақыры сен мен үшін өлген күн,
Тағдыр дейтін төрешіге көнген күн.
Өзі отырған үй орнына жерленген,
Жамбыл сынды жүрегіме жерлендің.

Ол мені әлі сүйеді деп аптығып,
Қуаныштан көздеріңе бақ тұнып.
Үміттенбе.
Ұмытқандай сен жайлы,
Соқпас жүрек көкірегімді қатты ұрып.

Нағыз қыран өлсе өледі құзардан.
Шын махаббат ақын үшін ұлы арман.
Күлтегінше бұйрық етті бұл жүрек,
Сатқындарын қатарынан шығарған.

Соның бәрін білген кезде сенделдім,
Туған жердің ауасымен емделдім.
Таң қаламын, жылағам жоқ тіпті мен,
Жүрегімнің бұрышына жерлендің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ жауын

  • 0
  • 0

Құтқарушы періште кеп аспаннан,
Тазалыққа талпындыру басталған.
Қасиетпен жұлдыздарды суарған,
Жуып жатыр жердің үстін ластанған.

Толық

Төзімімді тауып алғам

  • 0
  • 0

Төзімімді тауып алғам тауымнан,
Сіркіреуді үйренгенмін жауыннан.
Дарқандықты қабылдағам даладан,
Дала болып кейде жаным ауырған.

Толық

Қыл көпір

  • 0
  • 0

Оңаша қалдық екеуден екеу, жанға айналдық па армансыз,
Суша сапырар сөзің таусылып тосылып неден қалғансыз?
Көз тоқтатуға келмеді шамам қараған дұрыс қай жаққа,
Үп еткен желге құлап түсердей жапырақ тәнім қорғансыз.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер