Өлең, жыр, ақындар

Оралман жыры

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 454
Оралман деп атайды бүгін мені,
Жатсынған жоқ Алатау гүлім деді.
Жатсынған жоқ Алматы, алма ағашы,
Маған тартқан қызым-ау түрің деді.

Бұлақпенен үндесіп күй іштегі,
Иттері де үргенмен тиіспеді.
Таудың қоңыр самалы қымсына кеп,
Құлағымның түбінен иіскеді.

Шашылып жеттім елге шала көшіп,
Ата жұрт рухыңмен қанам өсіп.
Келсең қайтем дегенді естігенде,
Кеудеңе кеп тигендей тағалы етік.

Кіндік кескен кеңіске қайырылмай,
Атамекен асқаным айыбымдай.
Теңселемін Тәңір-ай екі ортада,
Қалтылдаған қайыршы қайығындай.

Жан жүрегім осыған паршаланып,
Қонды келіп кеудеме қаншама бұлт.
Екі ел де ен тақпай, еркін ақпай,
Ертіске ұқсас күй кештім – халықаралық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Отан

  • 0
  • 0

Қапалақтап қар да жаусын,
Жаңбыр да ұзақ сіркіресін.
Толастамай дауыл соқсын,
Күн де ұзақ күркіресін..

Толық

Кеттім ақыр

  • 0
  • 0

Кеттім ақыр қош енді өскен қала,
Саған қарай жүгірмен өкпемді ала.
Ештеңе де алмаймын енді сеннен,
Қалғаны есте ұмтылмас сәттер ғана.

Толық

Көзіме бір көрінсең..

  • 0
  • 0

Не болар сағынышты сарқып алса,
Сезімді өзге біреу тартып алса?
Қасыма кел демеспін, жолдар жабық,
Көзге бір көрінудің нарқы қанша?!

Толық

Қарап көріңіз