Өлең, жыр, ақындар

Ілкі кезең

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 523
Шақырды түсімде ілкі түп.
Жұлдызды таяқпен үркітіп,
Кәдімгі,
Жалтармай жұтатын
Жалынды
Бақсы боп жүр екем!
Жер асты – жік екен,
Жер үсті – Күн екен.
Ал, уақыт алдымда
Албасты секілді кемсеңдеп тұр екен!
Жылаңқы болса да, қашпаған шырайы,
Жылайды шынайы.
Ол үшін алдыма бүк түсіп,
Кеңістік кешірім сұрайды.
Ұрттадым ұялмай көз жасын,
Өз жасым ащы еді бұдан тым.·
Жұлдыздар жарқ ете қалғанда,
Өлердей қуандым.
Масайған шығармын кім білсін?
Түмен ой түрткілеп оятты
Төбемде қозғалып Күн күлсін,
Құрсақта, құрсауда жатқандар
Ойласын ұятты!
Енді мен көрейін егіліп,
Қиялды ұрлаған түменнен жеңіліп.
Ап-ащы жасыма алыпты
Уақыт семіріп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасу

  • 0
  • 0

Осылай оңай ғана,
Екеуміз алыстадық...
Жылт еткен жылылықты,
Өткенге табыстадық!

Толық

Құрдас

  • 0
  • 0

Нұрын төгіп тұр ма саған,
Парасатты қуат-күн?
Қалың қалай, құрдас адам?
Жақсымысың шуақтым?

Толық

Тотым-ау

  • 0
  • 0

Бір басыңа жетеді мың тоқырау,
Торда екенін түсінбейтін тотым-ау.
Таусылардай шырылдайсың нәсібің,
Ашып қалсам, тұмша-тордың есігін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар