Өлең, жыр, ақындар

Кір түсірсең көңілге

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 389
Бақшасынан бақыттың,
Ұшып келген кептердей,
Уысынан уақыттың,
Шығып келген көктемдей.

Тау көтерер қасыма,
Бір тау әкеп еккендей,
Күннен күнге биіктеп,
Бара жатсың көкке өрлей.

Білгің келсе жайымды,
Қайың қыздан сырымды ұқ.
Қарағайлар кәдімгі,
Тәңір берген шымылдық.

Алты ай бойы қар басып,
Жататұғын өлкеде.
Оттың емес адамның,
Мейіріміне жылындық.

Тауда отырған біздің жұрт,
Тағы тауға көшеді.
Адам түгіл малы да,
Таза жерге өседі.

Кір түсірсең көңілге,
Қалай сені сағынсам,
Солай ұмытып кетуге,
Дәрменім де жетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойласам жүзім нұрланар

  • 0
  • 0

Тулайды жүрек атыңды,
Естісе тайдай тұяқты.
Лап ете қалам көргенде,
От келе жатқан сияқты.

Толық

Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан

  • 0
  • 0

Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан,
Сиғызып тұр қалайша қиялды аспан.
Жалғыздықтан көңілді құлазыған,
Күзге жаба салыппыз ұялмастан.

Толық

Нән қаланың тұрғыны

  • 0
  • 0

Естілетін сирек күйдің күмбірі,
Ысы қою нән қаланың тұрғыны.
Сөзіңізде керуеннің сыңғыры,
Сіз де өлеңге айналарсыз бір күні…

Толық

Қарап көріңіз