Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр мұң

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 341
Кешке жақын баспалап кеп қоңыр мұң,
Көрпеге емес қоңыр ойға көмілдім.
Аңдып тұрып сен келмейтін мезгілді,
Бассалғанын сездің бе сен, не білдің?

Қайдан табам?
Қанатымды талдырып,
Кімге сеніп кеттің жалғыз қалдырып?
Көк сандыққа телміріп ем ғашықтар,
Жұптасып жүр сайран салып, сән құрып.

Көк сандықтан жан көрмедім жабыққан,
Мынау күйді бар деймісің жан ұққан.
Тұңғиыққа батып кетпей тұрғанда,
Жарқ етіп бір көрінсеңші балық таң!

Болсам ба екен жалыныңа жанып күл,
Бүйткеніңше жылатып кет, қамықтыр.
Күрең шайды құйып алып ішпедім,
Ошағымда көгілдір от жанып тұр…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жездеге жыр

  • 0
  • 0

Тарту етіп тағдырың жезделікті,
Бір кездегі мінезің өзгеріпті.
Мейір шапағатыңды көз көріпті,
Жыр арнайтын өзіңе кез келіпті.

Толық

Сезімнің сен бе тұрағы

  • 0
  • 0

Жайылған ойдың сенсің көлемі
Жинақталуға келмейтін.
Кешірмемнің де сенсің дерегі,
Мен өлсем дағы өлмейтің.

Толық

Сен келесің

  • 0
  • 0

Сансырайсың, құр босқа сенделесің,
Өткен күннің қумаймын енді елесін.
Ақбоз аттың жалынан жел естіріп,
Шығыс жақтан, бір күні сен келесің!

Толық

Қарап көріңіз