Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр мұң

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 398
Кешке жақын баспалап кеп қоңыр мұң,
Көрпеге емес қоңыр ойға көмілдім.
Аңдып тұрып сен келмейтін мезгілді,
Бассалғанын сездің бе сен, не білдің?

Қайдан табам?
Қанатымды талдырып,
Кімге сеніп кеттің жалғыз қалдырып?
Көк сандыққа телміріп ем ғашықтар,
Жұптасып жүр сайран салып, сән құрып.

Көк сандықтан жан көрмедім жабыққан,
Мынау күйді бар деймісің жан ұққан.
Тұңғиыққа батып кетпей тұрғанда,
Жарқ етіп бір көрінсеңші балық таң!

Болсам ба екен жалыныңа жанып күл,
Бүйткеніңше жылатып кет, қамықтыр.
Күрең шайды құйып алып ішпедім,
Ошағымда көгілдір от жанып тұр…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің тау

  • 0
  • 0

Өлең жырдан ажырамас бір елі,
Біздің мекен батырлар мен жыр елі.
Алтай таудың төбесінде жатқан қар,
Басқа қарға миығынан күледі.

Толық

Қар жауғанда

  • 0
  • 0

Жоқ енді ашық күн де, жасыл бақ та,
Асық боп жапыраққа асылмаққа,
Қарбалас жауып жатыр ақ ұлпа қар,
Сенің жүрген ізіңді жасырмақ па?!

Толық

Қом – қанас

  • 0
  • 0

Ақ торғын, жасыл жәннәт, кең мекенім,
Жырыммен тал бесікше тербетемін.
Кезбесем шар тарапты білмес едім,
Тұнығы су біткеннің сенде екенін.

Толық

Қарап көріңіз