Өлең, жыр, ақындар

Сен бе әлде

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 429
Бұтақ-бұрым ақ лентамен өрілді,
Ақ бояумен сырлады қыс жолымды.
Саған деген көңілімнің алдында,
Ақша қарды шаң басқандай көрінді…

Қайдасың деп шымшыды аяз қолымды,
“Туған жерге барып қайтсаң орынды”
Қыр соңымнан қуып жеткен ағыс та,
Саған қарай бастайтындай көрінді…

Сен қаттырақ сүйіп беттен тұр ма деп,
Ойлап қалсам үскірік қой қырма бет.
Мазамды алды етігіме қол сұғып:
“Әлі күнге неғып жүрсің мұнда” деп.

Тұлпар жылы босап келген шідерден,
Сағыныш па жібек жалын кім өрген?
Бір соғар деп ала берсең мазасын,
Соның бәрін сенсің бе әлде жіберген?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен кім едім

  • 0
  • 0

Тамшысы едім Қанас дейтін көлдің мен,
Жаршысы едім Ағажайдай елдің мен.
Бабалардың көздерінің қарасы ем,
Атажұртқа жете алмай телмірген…

Толық

Жомарт күзде таныстық

  • 0
  • 0

Жүрді бұрын кезіктірмей,
Арадағы алыстық.
Қыс ызғарын сезіп білмей,
Жомарткүзде таныстық.

Толық

Арман қыз

  • 0
  • 0

Жаңа атқан таңдай едің,
Жүз болса маңдай едің.
Қасыңда қысылушы ем,
Сөз таппай қалмай ебім.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар