Өлең, жыр, ақындар

Сен бе әлде

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 442
Бұтақ-бұрым ақ лентамен өрілді,
Ақ бояумен сырлады қыс жолымды.
Саған деген көңілімнің алдында,
Ақша қарды шаң басқандай көрінді…

Қайдасың деп шымшыды аяз қолымды,
“Туған жерге барып қайтсаң орынды”
Қыр соңымнан қуып жеткен ағыс та,
Саған қарай бастайтындай көрінді…

Сен қаттырақ сүйіп беттен тұр ма деп,
Ойлап қалсам үскірік қой қырма бет.
Мазамды алды етігіме қол сұғып:
“Әлі күнге неғып жүрсің мұнда” деп.

Тұлпар жылы босап келген шідерден,
Сағыныш па жібек жалын кім өрген?
Бір соғар деп ала берсең мазасын,
Соның бәрін сенсің бе әлде жіберген?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір әуен бар

  • 0
  • 0

Топырақтай гүл тозаңын жасырған,
Күн сезімін аңсаған.
Күткен едім, жолығатын сол күнді,
Қайда жүрсең болшы аман!

Толық

Қанасқа қасида

  • 0
  • 0

Қанасым саған жете алсам аман, оқып беремін бір өлең,
Өзіңе шексіз жақындау үшін бұлтың боп бірде түнерем.
Аспаның болып шайдай ашылам, таусыла қоймас жыр- әнім,
Сәбидің таза күлкісін бір сәт қарызға ала тұрамын.

Толық

Сен едің

  • 0
  • 0

Жанымды алғаш жылыттырған таңдандырып ай,күнді,
Күліп тұрып ұмыттырған қасірет пен қайғымды.
Көп дауыстың арасынан жалт қаратып өзіне,
Жетелеген жүзейік днп өмір деген айдынды.

Толық

Қарап көріңіз