Өлең, жыр, ақындар

Қызғаныш

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 857
«Айналайын бала», – деп,
Мақтайды анам Асанды.
«Өзiңдей ғой, қара, – деп, –
Не тiршiлiк жасайды.
Əркiмдер-ақ малына
Асан құсап қарасын.
Күрек ұстап қолына,
Тазалаған қорасын.
Тек ойнамас алысып,
Шаруа жайы бiлгенi.
Апасына болысып,
Суын тасып жүргенi.
Жағымды осы жүрiсi,
Бiр де тыным таппайды»...
Күнде маған үй-iшi
Оны
Кеп-кеп мақтайды!
Оның жасап жүргенi –
Менiң де iстеп жүргенiм.
Сонда, шiркiн,
Бұл менi
Кiм мақтайды, бiлмедiм?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бастаңғы

  • 0
  • 0

Жиынды кiм сағынбас,
Кiл балалар
қағынып,
Əншейiнде бағынбас,

Толық

Күншіл

  • 0
  • 0

Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».

Толық

Өзі

  • 0
  • 0

Ертең ерте өзi тұрып,
Асығады ойынға.
Бəтеңкесiн өзi киiп,
Байлайды өзi бауын да.

Толық

Қарап көріңіз