Өлең, жыр, ақындар

Қызғаныш

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 769
«Айналайын бала», – деп,
Мақтайды анам Асанды.
«Өзiңдей ғой, қара, – деп, –
Не тiршiлiк жасайды.
Əркiмдер-ақ малына
Асан құсап қарасын.
Күрек ұстап қолына,
Тазалаған қорасын.
Тек ойнамас алысып,
Шаруа жайы бiлгенi.
Апасына болысып,
Суын тасып жүргенi.
Жағымды осы жүрiсi,
Бiр де тыным таппайды»...
Күнде маған үй-iшi
Оны
Кеп-кеп мақтайды!
Оның жасап жүргенi –
Менiң де iстеп жүргенiм.
Сонда, шiркiн,
Бұл менi
Кiм мақтайды, бiлмедiм?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңізші

  • 0
  • 0

Арманым бар ең iзгi,
Армандаумен келем мен.
Матрос болып теңiздi
Жүзсем кешiп кемемен.

Толық

Інімнің етігі

  • 0
  • 0

Етiгi бар əдемi
Өзiне шақ əсем-ақ.
Жылайды ол əдейi:
«Жаман етiк», – десең-ақ.

Толық

Жылқы неге мақтаншақ емес?

  • 0
  • 0

Есек айтты: – Мен деген асылмын, – деп,
Сахараның еркесi Қашырмын, – деп.
Қашыр айтты: – Жапанда желқұйын боп,
Ескен желмен жарысар жылқымын, – деп.

Толық

Қарап көріңіз