Жамбыл
- 0
- 0
Әр табаны тиген жерді гүл басқан,
Ұлық пен де кішік пен де мұңдасқан.
Жыр көгінде жарқырадың жұлдыз боп,
Түнеріп ап жатқан кезде түнгі аспан.
Қайтсам дедім гүл теріп қырға барып,
Жатты жонын қамқа бел нұрға малып.
Сол қырат мың құбылған келбетімен,
Тәнті етіп өзіне тұрғаны анық.
Көздеріңе қарасам мейір көрем,
Разы боп өмірге пейілденем.
Қайың едім тік өскен, сен толқын ең,
Жас қайыңды өзіне бейімдеген.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі