Өлең, жыр, ақындар

Қыр гүлі едім

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 560
Қыр гүлі едім жас тұлпар,
Басып кеткен тұяқпен.
Қалжырадым серпілтер,
Кем болып тұр күй әттең!

Кінә артпағын тұлпарға,
Білегімді сындырған.
Тұла бойым шарпылды,
Қызыл өртпен-ұятпен.

Салды есіме жыл құсы,
Құс екенін көңілдің.
Ең алғашқы суықта,
Үсіп өлген сияқты ем!

Қармен жудым тәнімді,
Лас өмірге жаным қас.
Жылы үніңді сағынды,
Құс көңілді қарындас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астанам

  • 0
  • 0

Есімің жатқа күйік болғаны үшін,
Бәйтерегіңнің биік болғаны үшін.
Табанға бізді таптағысы келген,
Зұлымның жолы тұйық болғаны үшін,

Толық

Өтеміз бе

  • 0
  • 0

Жүрегімнің қамалына қамалып,
Кеткен жан ең тұла бойға таралып.
Не марқадам табарыңды білмедім,
Менің жұмбақ әлемімнен жоғалып.

Толық

Қайығ едім тік өскен

  • 0
  • 0

Көздеріңе қарасам мейір көрем,
Разы боп өмірге пейілденем.
Қайың едім тік өскен, сен толқын ең,
Жас қайыңды өзіне бейімдеген.

Толық

Қарап көріңіз