Өлең, жыр, ақындар

Қиялымды қайтейін

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 377
Қиялымды қайтейін көз ілмеген,
Сая таппай еш жерден безілдеген.
Қалай ғана кеткенсің біте қайнап,
Қуанышты, қайғылы кезімменен.

Келгенде жанға жайлы жасыл көктем,
Майда самал өзің боп шашымды өпкен.
Ақ жаңбыры көктемнің сіркірейді,
Үнсіз төгіп тұрғандай жасыңды еппен.

Сенсіз солып қалардай гүл сабағы,
Тыншу өмір жанымды тұмшалады.
Мөлдіреген тамшылар діріл қағып,
Тереземнен өзің боп мұң шағады.

Арманымдай бұлдырап дала жатты,
Көкіректе мұңлы күй,нала қапты.
Қара таудың үстінен қызарып күн,
Өзің болып қоштасып бара жатты…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмасы да албыраған қалада

  • 0
  • 0

Жылжып емес, жылдар зулап бара ма?
Өшпейтіндей із қалдырып санаға.
Келдің несін сезіміңді өртке орап,
Алмасы да албыраған қалаға?

Толық

Қом – қанас

  • 0
  • 0

Ақ торғын, жасыл жәннәт, кең мекенім,
Жырыммен тал бесікше тербетемін.
Кезбесем шар тарапты білмес едім,
Тұнығы су біткеннің сенде екенін.

Толық

Қызыл шолпы

  • 0
  • 0

Жайлау дейтін кең байтақ гүл алаңда,
Балалығым қалуға ұнаған ба?
Долананың жемісін тағушы еді,
Шешем маған.шолпы іздеп жылағанда.

Толық

Қарап көріңіз