Өлең, жыр, ақындар

Қиялымды қайтейін

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 360
Қиялымды қайтейін көз ілмеген,
Сая таппай еш жерден безілдеген.
Қалай ғана кеткенсің біте қайнап,
Қуанышты, қайғылы кезімменен.

Келгенде жанға жайлы жасыл көктем,
Майда самал өзің боп шашымды өпкен.
Ақ жаңбыры көктемнің сіркірейді,
Үнсіз төгіп тұрғандай жасыңды еппен.

Сенсіз солып қалардай гүл сабағы,
Тыншу өмір жанымды тұмшалады.
Мөлдіреген тамшылар діріл қағып,
Тереземнен өзің боп мұң шағады.

Арманымдай бұлдырап дала жатты,
Көкіректе мұңлы күй,нала қапты.
Қара таудың үстінен қызарып күн,
Өзің болып қоштасып бара жатты…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, жаңбыр

  • 0
  • 0

Көзімді жұмсам түс көре берем,
Алданып бұлдыр елеске.
Жаңбырдан соңғы даланың исі,
Салады неге сені еске?!

Толық

Кінә артарсың

  • 0
  • 0

Кінә артасың жаным–ау несін маған,
Жүріп келем өмірдің көшінде аман.
Мезгілдердің сыйы деп түсінемін,
Тағдырымды өзіңе қосылмаған.

Толық

Шешеме хат

  • 0
  • 0

Өмір бердің, бұрым бердің, бой бердің,
Жақсылармен бір жүрсін деп ой бердің.
Өрнек салып өтемін деп өлеңмен,
Түрлендіріп есін алдым сөйлемнің,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар