Күз элегиясы
Күз.
Солғын жапырақтардың сарғыш бояуы
Ескі ғашықтың есіл жүзіндей
Сағыныш лебін сапырған.
Дала бір кезген дәруіштердің
құм жұтқан құбыла ізіндей
Естеліктерді өткен күн өрнегі жасырған.
Өткен күн жасырған естеліктерді оята алмай,
Қараша желі боздайды демімен «аптап»,
(Айтпақ боламыз екеуміз қосыла ыңылдап әлдебір әнді).
Иесіз иен қиырға қыдырған жолдай,
Жапырақтармен көмілген
Сүрлеусіз соқпақ
Адастым сенен,
Сол үшін кешірші мәңгі.
Адастым тағы өзіңнен,
есіл ғашығым,
Көңілсіз дүние төсінде көз жасым ақты,
Көкірегімде киік күн өртеніп батты…
…Жаныма сіңіп
жабықтым сарғыш бояуың –
Есіл ғашықтың ескірген күңгірт жүзіндей,
Сен тілсіз діріл қағасың, солғын жапырақ,
Мен үнсіз мұңға батамын айсыз түніңдей…
Құлазыр жолдар бейуаққы –
Кешсең ой ауыр:
Күбір қағады Көлеңке ымырт гүліндей,
Көзінде күзгі суреттер – жым-жырт атырап…
…………………………………………………………….
…Қом судан ұшқан қаздардың соңғы күйіндей
Қайғымды кіммен бөлісем, қара топырақ?..
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі