Өлең, жыр, ақындар

Күз элегиясы

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 659
Күз.
Солғын жапырақтардың сарғыш бояуы
Ескі ғашықтың есіл жүзіндей
Сағыныш лебін сапырған.
Дала бір кезген дәруіштердің
құм жұтқан құбыла ізіндей
Естеліктерді өткен күн өрнегі жасырған.

Өткен күн жасырған естеліктерді оята алмай,
Қараша желі боздайды демімен «аптап»,
(Айтпақ боламыз екеуміз қосыла ыңылдап әлдебір әнді).
Иесіз иен қиырға қыдырған жолдай,
Жапырақтармен көмілген
Сүрлеусіз соқпақ
Адастым сенен,
Сол үшін кешірші мәңгі.
Адастым тағы өзіңнен,
есіл ғашығым,
Көңілсіз дүние төсінде көз жасым ақты,
Көкірегімде киік күн өртеніп батты…

…Жаныма сіңіп
жабықтым сарғыш бояуың –
Есіл ғашықтың ескірген күңгірт жүзіндей,
Сен тілсіз діріл қағасың, солғын жапырақ,
Мен үнсіз мұңға батамын айсыз түніңдей…
Құлазыр жолдар бейуаққы –
Кешсең ой ауыр:
Күбір қағады Көлеңке ымырт гүліндей,
Көзінде күзгі суреттер – жым-жырт атырап…

…………………………………………………………….

…Қом судан ұшқан қаздардың соңғы күйіндей
Қайғымды кіммен бөлісем, қара топырақ?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мендегі іңкәр сезімді арбай

  • 0
  • 0

Мендегі іңкәр сезімді арбай,
Жатады таулар тұмандарға шөгіп.
Көшкен бұлттардан көзімді алмай,
Отырам ұзақ қиялдарға шомып.

Толық

Ұлу

  • 0
  • 0

Еме, еме өскен ем Бөрі Анамның емшегін,
Көкірегіме құйып ап жанарымның мөлтеңін,–
Қияндарға жорттым сан сапар шегіп, жол шегіп,
Болсадағы тұманды бүгінімнен ертеңім.

Толық

Ең соңғы алау

  • 0
  • 0

Дарқан дала жамылып көлеңкені,
Кешкі шуақ шақырды жел еркені.
Қимастықпен қиылған қыз баладай,
Күн қия алмай барады кең өлкені.

Толық

Қарап көріңіз