Өлең, жыр, ақындар

Мінәжат

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 841
…Үһілемеші бейуақта.
Әр сөз – әмір.
Ауыр.
Қорғасын!
Тәңір кешірмейді,
Кешпейді Тәңір,
Жауапсыз аққан көз жасын!

…Неге?!
Неліктен өзіңді қарғайсың?
Ұрлатқандай бабаңның бағзы мұрасын.
Ескі бәйіттерді
мың қайтара ақтарсаң да кезіктіре алмайсың,
Рухыңның дал-дұл болған дұғасын!

Өмір –
бар болғаны бір шумақ ақ өлең,
Өзің қоясың нүктесі мен үтірін.
…Алдыңда тұрған не қасқайып?
Тілсіз қара Емен!…

…………………………………………..

Тыңдашы, жүрегіңнің лүпілін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табыт-шырақ

  • 0
  • 0

Қараңғы қабырға ішінен беймезгіл тұтанған шырақ.
Пенделер демінен тербелген алауы –
жаныңның нұрына шарпылар.
Сол күні сен жалғыз мәңгілік сапарға шыққансың ұзақ,

Толық

Құлазу

  • 0
  • 0

Үнсіздік пен айқайдың арасындағы
Жалғыз аяқ соқпақ...– ұзыннан ұзаққа шұбалған.
Бейне, ашылмаған Қиял кітабының ішіне
Бір нәзік қол жасырып,

Толық

Орман

  • 0
  • 0

Суық һәм сүркейлі Шығыстың желі…
Ауыр бір ойларға шомған –
Мен мәңгі сүйемін сені,
Үн-түнсіз мүлгіген қап-қара орман.

Толық

Қарап көріңіз