Өлең, жыр, ақындар

Мінәжат

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 498
…Үһілемеші бейуақта.
Әр сөз – әмір.
Ауыр.
Қорғасын!
Тәңір кешірмейді,
Кешпейді Тәңір,
Жауапсыз аққан көз жасын!

…Неге?!
Неліктен өзіңді қарғайсың?
Ұрлатқандай бабаңның бағзы мұрасын.
Ескі бәйіттерді
мың қайтара ақтарсаң да кезіктіре алмайсың,
Рухыңның дал-дұл болған дұғасын!

Өмір –
бар болғаны бір шумақ ақ өлең,
Өзің қоясың нүктесі мен үтірін.
…Алдыңда тұрған не қасқайып?
Тілсіз қара Емен!…

…………………………………………..

Тыңдашы, жүрегіңнің лүпілін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айқай

  • 0
  • 0

Ұлтым ұлық бола алмай, рухым көкке қона алмай,
Қара жерден қамығып мен де өттім, о, Алла-ай!—
Қайғымды айтып қайыңға.
Өкінішім — өткенім, өзегімді өртейді

Толық

Теңіз. Ай. Елес

  • 0
  • 0

Көгілдір ай сәулесі астында буырқанып жатқан теңіз…
Толқындар сапырылыса шайқаған айдың «өлі» денесін.
Бәлкім, сол Ай – біздің ғұмырмен егіз,
Бәріміз шарқ ұра аңсаймыз өткеннің елесін.

Толық

Уақыт жыры

  • 0
  • 0

Уақыт – ысқырып ұшқан жебе...
Яки, тау басында қалған кеме...
Мәңгіге тоқтаған.
Ол бірақ ғасырлар қойнауының ішінен

Толық

Қарап көріңіз