Өлең, жыр, ақындар

Жолайрық

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 524
Бітпейтін менің ертегім едің,
Бақытқа бірақ жетпеген.
Қанша жыл өтті…

Көз жасыңменен көгілдір таулар көктеген.
Салмағы батпан ымырасыз бұл сәт
ымыртқа қалай ұйыған?..
Сырғыған жасты шыт орамалмен
сүртесің баяу еппенен.

Неге үнсіз қалдың,
Сарғайған жұрттың сағымын аңдап,
мұңданып,
Баяғы ескі әніңді айтшы,
Қайтадан, қалқам, тыңдалық.

Біз терген гүлдің қауашағына
үскірік салып өрнегін,
Біз жүрген жолдың сүрлеуін қымтап,
Леппенен мүлгір шырмауық…

Қайда сол інжу сезімдеріміз,
Алданған біз бе, арман ба?
(Көне жұрттағы кәрі теректің
жапырағы желмен саулауда).

Мұңсыз кездердің мүрдесін жерлеп,
Көз көрмес жаққа кетерміз,
Обалымыздың отына күйген
Үміттей бейуаз жалғанда…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 0
  • 0

Дала!
Мен сенің қасіретіңді сезінем.
Асқар таулардың басын мұнар шалған.
Алайда, шексіздігіңді қиялдап көз ілем,

Толық

Қобыз үні

  • 0
  • 0

Ез тірлікке кететіндей есем дүр,
Көңілімде секең қағып секем жүр.
Екі кештің арасында, япыр-ау,
Есі кетіп еңіреген не екен бұл?

Толық

Солады сыйлауға жаралған гүлдер

  • 0
  • 0

…Солады сыйлауға жаралған гүлдер.
Дәл осы гүлдердей
қарашығымызда қуарып, солар күз.
Әрине, тым қиын өткенді ұмыту мүлдем…

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар