Өлең, жыр, ақындар

Адам – ағын, толқынды заман – арна

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 601
Адам – ағын, толқынды заман – арна,
Күн көтеріп уақыт барады алға.
Тізгін тартып, қайрылып қарамайды,
Үкім айтып үстінен қарағанға.
Түсіруде қиялдың алмасын жел,
Түсінуге талпынбау қанға сіңген.
Ашық жолы болмаса әділеттің,
Кім бұрады заманның арнасын кең.
Өсіп-өнер өмірдің діңі берік,
Керуен тартар сәулесін күнім өріп.
Сөз айтуға жасқанар ел атынан
Тіршіліктің кеткендер тіліне еріп...
Жапырақ – өмір дірілдеп тал басында,
Ақыл-күші адамның арбасуда.
Ағыстарды асатып ағыстарға,
Айналуда уақыт арнасында.
Жер тірлігін бағып тұр аспан ғана:
«Менен жоқ, – деп, – дүниеде асқан дана».
Бұлқынады біреулер, ұмтылады,
Бұрғысы кеп ағысты басқа арнаға...
Бара жатыр бір ағыс ауып менен,
Қанатыммен гүлімді жауып келем.
Бір-бір бомба басында адамзаттың
Жасырынып жатқандай қауіптенем...
Алаң көңіл, алау сөз, алау әнің,
Тұтқа болып уақытқа саналы ағын,
Ағыс қосып ағысқа алға шығып,
Арнасын жеп келесің замананың.
Өмір – теңіз, толқыны – тірі халық,
Шұғыла шашар көгінен күні жарық.
Ортаймайтын арманның арнасына
Уақытты адам барады бұрып алып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соғар қайтып...

  • 0
  • 0

Таласпаймын тұру үшін жоғары,
Табылмай жүр көңілімнің жоғы әлі.
Мен өмірде өзгелерге не істесем,
Бәрі өзіме қайта айналып соғады...

Толық

Түнгі оттар

  • 0
  • 0

Түнгі оттар, түнгі оттар тірі ұшқын,
Жанады жалындап өрлеп тек.
Қарашы, сонау бір қыр үстін,
От кілем оранған өрнектеп.

Толық

Ақ бұлақ, жеткізбейсің қашқан атқа

  • 0
  • 0

Ақ бұлақ, жеткізбейсің қашқан атқа,
Қайталап бір ағысты бір ағысың.
Төккендей күміс теңге тас-табаққа,
Толқының паш етеді бұла күшін.

Толық

Қарап көріңіз