Өлең, жыр, ақындар

Адам – ағын, толқынды заман – арна

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 580
Адам – ағын, толқынды заман – арна,
Күн көтеріп уақыт барады алға.
Тізгін тартып, қайрылып қарамайды,
Үкім айтып үстінен қарағанға.
Түсіруде қиялдың алмасын жел,
Түсінуге талпынбау қанға сіңген.
Ашық жолы болмаса әділеттің,
Кім бұрады заманның арнасын кең.
Өсіп-өнер өмірдің діңі берік,
Керуен тартар сәулесін күнім өріп.
Сөз айтуға жасқанар ел атынан
Тіршіліктің кеткендер тіліне еріп...
Жапырақ – өмір дірілдеп тал басында,
Ақыл-күші адамның арбасуда.
Ағыстарды асатып ағыстарға,
Айналуда уақыт арнасында.
Жер тірлігін бағып тұр аспан ғана:
«Менен жоқ, – деп, – дүниеде асқан дана».
Бұлқынады біреулер, ұмтылады,
Бұрғысы кеп ағысты басқа арнаға...
Бара жатыр бір ағыс ауып менен,
Қанатыммен гүлімді жауып келем.
Бір-бір бомба басында адамзаттың
Жасырынып жатқандай қауіптенем...
Алаң көңіл, алау сөз, алау әнің,
Тұтқа болып уақытқа саналы ағын,
Ағыс қосып ағысқа алға шығып,
Арнасын жеп келесің замананың.
Өмір – теңіз, толқыны – тірі халық,
Шұғыла шашар көгінен күні жарық.
Ортаймайтын арманның арнасына
Уақытты адам барады бұрып алып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек – бұлбұл болғанда, халқым – орман

  • 0
  • 0

Жүрек – бұлбұл болғанда, халқым – орман,
Шам жағады жолыма жарқын арман.
Ұшып-қонып сайраймын бұтағында,
Айтар әнін мен емес сарқып алған.

Толық

Енді ғана бой жеттім...

  • 0
  • 0

Енді ғана бой жеттім...
Жасымды сен сұрама,
Өткен жылдар бейне түс, ойда ылғи тұра ма?
Болсам-дағы бұл күні сүйіктісі біреудің,

Толық

Білсең, маған жел емес, дауыл керек

  • 0
  • 0

Білсең, маған жел емес, дауыл керек,
Дауыл ұлын тербетер тауым бөлеп.
Бағынбастан өзінше өмір сүрер,
Қоныстанып тәнімнен жаным бөлек.

Толық

Қарап көріңіз