Еріншектің ермегі

Жапырардай сол күймен,
Жау тұрса да жолында.
Ершат шықты төргі үйден,
Планшеті қолында.

– Менде бәрі бар енді,
Демеңіздер күші кем.
Басқарамын әлемді,
Саусағымның ұшымен.

Оқымай-ақ кітапты,
Әлем тілін білемін.
Ойын деген тым тәтті,
Ғаламторға кіремін.

Қажет оған ақыл көп
және айла мен еп керек.
Алыптармен батыр боп,
Алысамын жекпе-жек.

Ән бе, күй ме, биің бе...
Үйретемін көпке мен.
Отырып-ақ үйімде,
Футбол ойнап, доп тебем.

Жарамдысын алысқа,
Таңдап түрі-түсінен.
Озып келем жарыста,
Көп көліктің ішінен.

Бұл басқа ойын, ал енді,
Кім тұрады жолыма?
Құтқарамын әлемді,
Қару алып қолыма.

Іздегенге мол дерек,
Көре аламын алысты.
Ғаламторда дөңгелеп,
Аралаймын ғарышты, –

Деп, балақай мақтанып,
Баса алмай тұр пәпігін.
Ал, әкесі оқталып,
Айтты ұлына ақылын.

– Апарады қайда алып,
Айтқанымды ұқпайсың.
Планшетке байланып,
Далаға бір шықпайсың.

Ғаламторды мақтайсың,
Балам, бәрін түсінем.
Бірақ, ғылым таппайсың,
Саусағыңның ұшымен.

Түрлі дертке себеп қой,
Болса бойың құрысқақ.
Қимыл жасау керек қой,
Таза ауамен тыныстап.

Ата-анаңның сөзі – үлгі,
Тыңдамасаң қиын-ды.
Сақтау керек көзіңді,
Сақтау керек миыңды.

Қозғалыссыз болмайды,
Данамын деп бөс, мейлі!
Ақыл-ойың толмайды,
Бойың биік өспейді.

Ғылым қусаң құба-құп,
Ой бәрінен озды алыс.
Бірақ, балам, мынаны ұқ:
Ғылым деген – қозғалыс!

---