Өлең, жыр, ақындар

Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2345
Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?
Көңіл күйімдей - Алматы, атырап тынып.
Айналып бәрі әп сәтте әлденелерге
Сөгіліп кетті жан жүйем қақырап тұрып.
Келді ме сырғып төріме сынаптай бүлік?
Қайтесің айтпай ішіңнен ұнатпай тұрып?
Қорғай алмадым-қорғансыз жүрегімді де,
Шындығым, сені сөндірді шырақтай ғылып.
Несіне мені жасқадың шатынап тұрып,
Тауысар қайсы жұлмалап, жапырақ қылып?
Таң ата маған бір дауыс талып жетеді:
«Тіршілік деген аз күндік ақымақшылық!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керегі не тірліктің күйігінің?

  • 0
  • 0

Керегі не тірліктің күйігінің?
Мен -құммын, Жер - ананың түйірімін.
Жүрегім бе? Жап-жарық мәңгі нұрдан.
Беті - сәуле, өзегі- от, бүйірі - күл!

Толық

Самала кештің сәулесі

  • 0
  • 0

Күйзеліп кеткенің бе шын? Күрсінгенің не?
Білемін.Несін күрсіндің, білсін дедің бе?
Өпкенде нәзік , әдемі сырың кеп беттен
Жүрек те сорлы, өрекпіп, дірілдеп кеткен.

Толық

О, Муза...

  • 0
  • 0

Жалт-жұлт па? Сенікі емес-ті ол.
Қызыға алмадым.Неліктен?
Кім қалай жүр осы деместен,
Өзіңді аңсадым, көріп дем.

Толық

Қарап көріңіз