Өлең, жыр, ақындар

Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2350
Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?
Көңіл күйімдей - Алматы, атырап тынып.
Айналып бәрі әп сәтте әлденелерге
Сөгіліп кетті жан жүйем қақырап тұрып.
Келді ме сырғып төріме сынаптай бүлік?
Қайтесің айтпай ішіңнен ұнатпай тұрып?
Қорғай алмадым-қорғансыз жүрегімді де,
Шындығым, сені сөндірді шырақтай ғылып.
Несіне мені жасқадың шатынап тұрып,
Тауысар қайсы жұлмалап, жапырақ қылып?
Таң ата маған бір дауыс талып жетеді:
«Тіршілік деген аз күндік ақымақшылық!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адасып қалдым...

  • 0
  • 0

Адасып қалдым уақыттан
Адасып кетті сезім де.
Жақсылық әкелші, жақұт таң,
Өлеңім ғана өзімде.

Толық

Көктонды

  • 0
  • 0

Беркімбай... басына ел шұбаған,
Телғара жаяулап... Пірадар.
Мұхаммед, Түменнің үйі -ол-
Көктонды. Жолаушы, тұра қал.

Толық

Еркелеп тұрмын...

  • 0
  • 0

Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.

Толық

Қарап көріңіз