Өлең, жыр, ақындар

Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2363
Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?
Көңіл күйімдей - Алматы, атырап тынып.
Айналып бәрі әп сәтте әлденелерге
Сөгіліп кетті жан жүйем қақырап тұрып.
Келді ме сырғып төріме сынаптай бүлік?
Қайтесің айтпай ішіңнен ұнатпай тұрып?
Қорғай алмадым-қорғансыз жүрегімді де,
Шындығым, сені сөндірді шырақтай ғылып.
Несіне мені жасқадың шатынап тұрып,
Тауысар қайсы жұлмалап, жапырақ қылып?
Таң ата маған бір дауыс талып жетеді:
«Тіршілік деген аз күндік ақымақшылық!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен биікке салып едім ұямды

  • 0
  • 0

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.

Толық

Бұқарбай еліне

  • 0
  • 0

Өзінен ғана табылған барлық керегі,
Атайбоз бидің елі еді.
Ескілік жол мен ескі ғылым еді қорегі,
Жақыпбай молда төрі еді.

Толық

Қызыл көйлек

  • 0
  • 0

Күндерді сонау ойша кезгенім
Көлегейлесе жүзімді өзге мұң.
Бірге жүргенде айтушы ең ылғи
Ұнайды деп те қызыл көйлегің.

Толық

Қарап көріңіз