Өлең, жыр, ақындар

Мендік шыдам үзіп кетер шылбырын...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 381
Қатыгездің қанған кезде құмары,
Жүрегіме бар әлем кеп тұнады.
Ар мен дардың алаңына айналған,
Менің жаным – шыдамдылық сынағы.
Көзіне ілмей көкте жүзген күн-айды,
Дәлдүріш кеп шыдамымды сынайды.
... Тамырына балта шапса тексіздер,
Қарағай да құлайды.
Ер болсаңыз төзіп көрші мынаған,
Арам – анау, қалталыға үнаған.
Әділдігі әл үстінде жатқанда,
Адал – анау, шашын жайып жылаған.
Көз ашпаған сынақтан,
Көрмәдіктер осы «салтты» ұнатқан.
Қасиеттің қағбасындай қарт әні,
Естіледі жырақтан.
Жебірлері жұлқыласа бір-бірін,
Не тындырар жалғыз шыққан тұлдыр үн?
Дегенмен де...
Шырылдаса шындығым,
Мендік шыдам үзіп кетер шылбырын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәрі де махаббаттан басталады

  • 0
  • 0

Бұзылып қара сөздің тас-қамалы,
Барлығы махаббаттан басталады!
Барлығы махаббаттан басталады:
Гүлдің көзі, баланың жанары да,

Толық

Мұқағалидың күнделігінен

  • 0
  • 0

Кейде ғажап гүл өрем,
Кейде бұлттай түнерем.
Өзен сынды өмірде,
Бар жазғаным – бір өлең.

Толық

Несіне...

  • 0
  • 0

Несіне аспандаймын,
Асып жатыр әлі күн бастан қайғым.
Бақытының тамырын балта шапқан,
Тасмаңдаймын.

Толық

Қарап көріңіз