Өлең, жыр, ақындар

Шұрқырап кеп тоқпақ жалды бір асау

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1995
Шұрқырап кеп тоқпақ жалды бір асау,
Бұғалықты сүйретсе.
Бұрқырап кеп көк шалғынға құласа-ау,
Қарғып мініп жылқышы,
Бас білдіріп үйретсе.
Тақымында ойнақтатса, билетсе –
Дала қаным тулайды.
Алқа топта шырқап тұрып бір жігіт,
Домбырамен жыр ессе.
Қолпаштаса оны өзгелер дүрлігіп,
Сосын шығып күрессе.
Өшіргендей бәстесінің ай-күнін,
Бас жүлдесін алып жатса бәйгінің,
Дала қаным тулайды.
Шауып шығып, жолаушыны соқпаған,
Намысымен азаматтық, кісілік.
Жатқан болса өз үйіне түсіріп.
Құдайындай сыйлап әлгі қонағын,
Айтып жатса өкпе-назын, талабын.
Дала қаным тулайды.
Ал далада отсыз адам тумайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атбегі

  • 0
  • 0

Кез болатын қол босаған орақтан,
Кез болатын көңілге нұр таратқан.
Ұлы Наурыз мерекесі, Бәйгеде,
Атқа шаптым, Құдабай қарт жаратқан.

Толық

Ерекше шөліменен...

  • 0
  • 0

Маңғыстаудың (айтпаймын текке мұны),
Сүйсе, өртеп сүйедi көкте күнi.
“Iреңсiз де, сүреңсiз дала” - деген,
“Таптырмайды саялар пана” - деген,

Толық

Сыр ашқан түннен бері

  • 0
  • 0

Куәсімін,
Нұрға бөккен шақтардың,
Біздің жақта неткен әсем мақпал түн.
Есіңде ме,

Толық

Қарап көріңіз