Өлең, жыр, ақындар

Көше лайсаң

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1634
Көше лайсаң.
Көңілім де лайсаң.
Көрер едің
Менше бір сәт ұға алсаң.
Өлең болып
Ақ қағазға түседі,
Кеудемдегі ой
Оянады мұңайсам.
Мен қайтемін.
Бақтар қалған үндемей.
Ағаштар да
күзде жансыз сүлдедей.
Ойланамын
Осы бақта отырып,
Ортаямын
оралам деп күнге кей.
Жуып-шайып
Жатыр барлық кінәсін.
Аспанның да
Көңілі босап, жыласын.
Жүрегімде
Жердің жасыл реңі,
көзім жасы
Көктен медет сұрасын.
Жапырақтар
Жатыр әсем бүлініп,
Кетпейді оған
аяқтар да сүрініп.
Өмір деген
Жаз секілді қорғансыз,
Күндер легі
Бірі -үміт, бірі -ұмыт.
Сияқтымыз
Біз де бір-бір жапырақ.
Қуанамыз,
Қайғырамыз аһылап.
Адам ие
Күллі әлемге ақылмен,
Және ақылға
Қарсы тұрған ақымақ!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

У дегенім уысымда...

  • 0
  • 0

Арсыздықтың бәрі жүр ме тамұқта,
Анықтап ал, ей, пысығым, анықта!
У дегенім уысымда. Толған Ай
Толқып тұрды нұр төгерде ғарыпқа.

Толық

Тереземнің алдында алма гүлдеп

  • 0
  • 0

Тереземнің алдында алма гүлдеп,
Оятады ғажайып таңдарым кеп.
Көктем-көңіл құбылып. Кесірінен
Өзіңе де хат жаза алмадым көп.

Толық

Самала кештің сәулесі

  • 0
  • 0

Күйзеліп кеткенің бе шын? Күрсінгенің не?
Білемін.Несін күрсіндің, білсін дедің бе?
Өпкенде нәзік , әдемі сырың кеп беттен
Жүрек те сорлы, өрекпіп, дірілдеп кеткен.

Толық

Қарап көріңіз