Киіктің монологы
- 0
- 0
Адамзат, жанарыңа сыйып-күліп,
Жалғанның жайын жүр ем, жиі ұқтырып.
Азғындап кете ме деп, адам қылсам,
Құдайым жаратыпты киік қылып.
Көктем екен...
Көңілшектеу көк аспан,Жасын төкті тағы да-
Бағытынан адасқан,
Жете алмаған бағына.
Жер сабырлы қалпында,
Басу айтты аспанға.
Күн күледі алтындай,
Жылу есіп тастан да.
Жасын сүртті жылы жел,
Көңілшектеу аспанның.
Тұңғиықтың жыры – көл,
Толқынды би бастады.
Тұр, тағдыр-жел өтіне,
Қажет емес қайта есеп.
... Шықты жердің бетіне,
Қарды жарып бәйшешек.
Қайта оралды көңілге,
Құстарменен, текті арман.
... Шаттық болып төгілген,
Көктем екен, кеп қалған...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Мен бармын ғой!...
- 0
- 0
Санамалап сезімдердің түр-түсін,
Жабығумен күте көрме, жыл құсын,
Керек етпе, өзгелердің күлкісін -
Мен бармын ғой!
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі