Өлең, жыр, ақындар

Қазан вокзалы.1996 жыл.

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1724
Сағынып елді,
Сағынып көлді күрсінбек.
Мәскеу де мұңды,
Күле алмай мынау тұр шілде.
Қазан вокзалын
Айналып келе беремін.
Жүрегім көнбей
Дегеніме еш дүрсілдеп.
Жаз бітіп қалды.
Сеземін тамыз, күз демін.
Көрмедім сені-
Күдерімді де үзбедім.
Жан танымаймын,
Жанына және бармаймын.
Көзіммен ғана
Қара көзіңді іздедім.
Платформалар,
Еңсені басқан шуы, лаң.
Суық көздерден
Жүрегім сәтте суыған.
«Қазақстан»!
О, «Қазақстан» келіп тоқтады!
Жетемін бе деп
Анам көргендей ұрынам.
Көбелек болып
Кетесің кейде жеңсе ерік.
Аспан мен Жерің
сезімнен кетер теңселіп.
Торығып тұрып,
тарығып тұрып қарадым,
Тотыққан өңі
қоңыр қазақ тұр-жолсерік...
Көңілім жылап...
Баса алмай қойды солығын.
Қазан вокзалын
айналып, қайта торыдым.
...«Қазақстаным»
ауылға қарай бас бұрды,
Құлағымда тек
Қазақтың үні-қоңыр үн...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір байлығым бар еді

  • 0
  • 0

Жүрегіме кірбіңсіз
Көзін салды нала сұқ.
Жанын берер құрбыңсыз
Кете алдың ба жарасып?

Толық

Іздемеймін шындықты

  • 0
  • 0

Іздемеймін шындықты
Ол бар ма еді, кім көрген?
Жапырақта тұнған шық,
Күн көзінен ол да өлген.

Толық

Ана

  • 0
  • 1

Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?

Толық

Қарап көріңіз