Өлең, жыр, ақындар

Қазан вокзалы.1996 жыл.

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1894
Сағынып елді,
Сағынып көлді күрсінбек.
Мәскеу де мұңды,
Күле алмай мынау тұр шілде.
Қазан вокзалын
Айналып келе беремін.
Жүрегім көнбей
Дегеніме еш дүрсілдеп.
Жаз бітіп қалды.
Сеземін тамыз, күз демін.
Көрмедім сені-
Күдерімді де үзбедім.
Жан танымаймын,
Жанына және бармаймын.
Көзіммен ғана
Қара көзіңді іздедім.
Платформалар,
Еңсені басқан шуы, лаң.
Суық көздерден
Жүрегім сәтте суыған.
«Қазақстан»!
О, «Қазақстан» келіп тоқтады!
Жетемін бе деп
Анам көргендей ұрынам.
Көбелек болып
Кетесің кейде жеңсе ерік.
Аспан мен Жерің
сезімнен кетер теңселіп.
Торығып тұрып,
тарығып тұрып қарадым,
Тотыққан өңі
қоңыр қазақ тұр-жолсерік...
Көңілім жылап...
Баса алмай қойды солығын.
Қазан вокзалын
айналып, қайта торыдым.
...«Қазақстаным»
ауылға қарай бас бұрды,
Құлағымда тек
Қазақтың үні-қоңыр үн...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз кеудеме өзім сймай таң, бесін...

  • 0
  • 0

Өз кеудеме өзім сыймай таң, бесін
Белгісіз ән жетелейді, нәркес үн.
Мен екеумін, екі жаққа тартады
Екі пиғыл, бір-ақ қорап, қайтесің.

Толық

Мен биікке салып едім ұямды

  • 0
  • 0

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.

Толық

1997 жыл

  • 0
  • 0

Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?

Толық

Қарап көріңіз