Өлең, жыр, ақындар

Балқаймақ

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 791
Бір-біріне қыдырса сапар болған,
Дастарқанын кең жайып татар мол дәм.
Арғы беті белестің, бергі беті –
«Егін көлде» екі ауыл қатар қонған.
Кейде жаяу барамыз күтпей көлік,
Көңіліміз ұйыған сүттей болып.
Жон үстінде жосылып жол жатады,
Екі ауылды жалғаған жіптей болып.
Өлең айтсаң нөсердей төкпелетіп,
Төбелері қалатын көкке жетіп.
Жеңгем бар-ды ай салып, апта салып
Келмей қалсам алатын өкпелетіп.
Бірде жеңгем көрпеше сайлап төрден,
Жылы сөйлеп жаныма жайлап келген.
«Ауылымыздың ағының алдын іш», – деп,
Меймілдетіп бір кесе қаймақ берген.
Жеңешемнің салтанат сәніндей боп,
Саз естілді аққудың әніндей боп.
Тәп-тәтті боп сол сәтте тұрды дүние,
Жаңағы ішкен қаймақтың дәміндей боп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жусан

  • 0
  • 0

Сіміріп нұрын аспанның,
Өн бойың түгел күміс көк.
Құмарлық кілтін ашқанмын,
Жусаным, сені иіскеп.

Толық

Ілияс

  • 0
  • 0

Өлең-жыры жалын оттай лаулаған,
Сөз дегенде ағын судай саулаған.
Әттең, әттең Ілиястың тағдыры
Өзі жазған Құлагерден аумаған.

Толық

Ел қамын жеген ұлмын

  • 0
  • 0

Ел қамын жеген ұлмын,
Түскенше жағым қашан.
Қарайып неге жүрмін,
Халқыма танылмасам?!

Толық

Қарап көріңіз