Өлең, жыр, ақындар

Құдаша

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 912
Ілік едім Стай мен Құбашаға,
Жүріп едім астымда ат, құба шана.
Біліп едім ішінен қауым елдің
Кездесем деп қынай бел құдашаға.
Көзін сүзіп жалтақ жұрт сынаса да,
Құрғыр көңіл тыншымай түн аса ма.
Сырт айналып, сыр бермей жүре бергем,
Жанға жақын жай тауып ұнаса да.
Қымырандай ашытып ішті сезім,
Бұл менің ыссы кезім, сұсты кезім.
Арт жағымнан Құбаша түртіп қалды,
Қасындағы Стекең қысты көзін.
Қыпылықтап қарадым, үн жоқ төмен,
Кеткендей-ақ үгіліп құм боп денем.
Есік жақтан бір еміс үн естілді:
«Қарағым, құдашада құн жоқ» деген.
Кім бар дейсің алдамшы жалғанды ұққан,
Ащы сезім бір рет балдан жұтқан.
Ұтылдым ба, білмеймін...
Ұрымтал жер
Сөз айта алмай ұялып қалғандықтан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұматай, жан Жұматай!

  • 0
  • 0

Жұматай, жан Жұматай, ақын досым,
Жыр сүйген жұртың қалай жатың болсын.
Жалт еткен қарлығаштың қанатындай
Бұл сырым саған жазған хатым болсын.

Толық

Үзім нан

  • 0
  • 0

Жүргенде де шинеліме қатып қан,
Аман қалғам,
Адал наннан татып дәм.
Соның ғана арқасы ғой деп білем,

Толық

Осы өлең кімге керек?

  • 0
  • 0

Жоқ сияқты бұдан басқа жұмысым,
Осы өлеңді жазып жүрмін кім үшін?
Соны ойласам өртенеді өзегім,
Соны ойласам тарылады тынысым.

Толық

Қарап көріңіз