Өлең, жыр, ақындар

Жезқазған жырлары

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 418
Сен Жезқазғансың,
Мен сөз қазғанмын.
Өтіп жатыр өзіңмен бірге менің
Өз көктемім,
Өз күзім,
Өз жаздарым.
Рас, рас, байқамай байлығыңды,
Талай ғасыр мен сенен көз жазғанмын.
Мен жыр кенімін,
Сен мыс кенісің.
Мынау ұлы ғасырда үстем ісің.
Сен төрт есе вахтада тұрсың бүгін
Қаражал,
Жәйрем,
Тіпті, Успен үшін.
Мен сөз кенімін,
Сен жез кенісің.
Құтты болсын жаңалық, өзгерісің.
Геологтар киелі тамыршыдай
Жер байлығын тап басып сезгені шын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ тіліне қан керек

  • 0
  • 0

Жақсы бір хабар естідім,
Жадырап кетті жан кенет...
Көзіндей болған ескінің
Қазақ тіліне қан керек!

Толық

Аққу өлді

  • 0
  • 0

Аққу өлді...
Ақкөлінен айрылды,
Қанатымен сабап-сабап айдынды.
Аңшы тұрды анық-қанық сыр ұқпай,

Толық

Үрейлі болып мен кей күн

  • 0
  • 0

Үрейлі болып мен кей күн,
Өзіме өзім сенбеймін.
Кемедей тартқан жүрекке
Кеудеме жүкті теңдеймін.

Толық

Қарап көріңіз