Өлең, жыр, ақындар

Жезқазған жырлары

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 391
Сен Жезқазғансың,
Мен сөз қазғанмын.
Өтіп жатыр өзіңмен бірге менің
Өз көктемім,
Өз күзім,
Өз жаздарым.
Рас, рас, байқамай байлығыңды,
Талай ғасыр мен сенен көз жазғанмын.
Мен жыр кенімін,
Сен мыс кенісің.
Мынау ұлы ғасырда үстем ісің.
Сен төрт есе вахтада тұрсың бүгін
Қаражал,
Жәйрем,
Тіпті, Успен үшін.
Мен сөз кенімін,
Сен жез кенісің.
Құтты болсын жаңалық, өзгерісің.
Геологтар киелі тамыршыдай
Жер байлығын тап басып сезгені шын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкені еске алу

  • 0
  • 0

Есіме түстің, жан көке,
Есіркеп, бәлкім, жүрмісің?!
Атырдым көзбен таңды ерте,
Кетпей-ақ қойды-ау бір мүсін.

Толық

Туған жер дала, белдері

  • 0
  • 0

Туған жер дала, белдері,
Шаршамай талай шарлаған.
Тыңдамай өтер кермені
Ендігі тұлпар мен болам.

Толық

Қара бұлттың салмағы жерге батып

  • 0
  • 0

Қара бұлттың салмағы жерге батып,
Қара нөсер әкелді елге бақыт!
Қара кеште көлбақа әндетеді,
Қара мақпал жамылған көлде жатып.

Толық

Қарап көріңіз