Өлең, жыр, ақындар

Өлкейік

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 304
Туып-өскен жерімнің
Өзенісің, Өлкейік.
Көзіме ыстық көріндің,
Көз алдымда көркейіп.
Жағалауды кеземін,
Бір қасиет бар мұнда.
Бөлек-бөлек өзенің
Бөлек-бөлек тағдыр ма?
Бойды билеп сәл ашу,
Бір мұң бардай жаныңда.
Ойдым-ойдым қара су
Ойға батқан ару ма?
Бір зат болды-ау сескенер,
Алты ай жылы жаз болмай.
Айдыныңда кетсе егер
Аққу менен қаз қонбай.
Кешір мені, Өлкейік,
Жетсем егер кешігіп.
Суыңды іштім еңкейіп,
Шалғыныңа көсіліп.
Тікен тіліп табанды,
Тілім-тілім болса да,
Биіктетіп бағаңды
Көтерермін қаншама?!
Түсінемін бәрін мен,
Төкпейінші бекер мұң.
Сенің берген нәріңмен
Біраз жерге жетермін.
Сиқыры сен сезімнің,
Өзің болшы сөз басы.
Менің бала кезімнің
Мөлт-мөлт еткен көз жасы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаладағы қарағайлар

  • 0
  • 0

Қаладағы қарағайлар,
Келесіңдер ғұмыр-бақи
Шаң жұтып,
Кездерің көп даланы ойлар,

Толық

Нұрхан

  • 0
  • 0

Нұрекем, сені айтқанда еңіредік,
Ажалға жан емес ең жеңілерлік.
Торғайда өзің басқан әр топырақ
Әманда жатады екен тебіреніп.

Толық

Нұрқан көшесінде

  • 0
  • 0

Әуелден қанық едім осы есімге,
Сақталған жұрт жүрегі, дос есінде.
Кеудемді ашып тастап, желге беріп,
Нұрқанның жүріп келем көшесінде.

Толық

Қарап көріңіз