Өлең, жыр, ақындар

Өлкейік

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 292
Туып-өскен жерімнің
Өзенісің, Өлкейік.
Көзіме ыстық көріндің,
Көз алдымда көркейіп.
Жағалауды кеземін,
Бір қасиет бар мұнда.
Бөлек-бөлек өзенің
Бөлек-бөлек тағдыр ма?
Бойды билеп сәл ашу,
Бір мұң бардай жаныңда.
Ойдым-ойдым қара су
Ойға батқан ару ма?
Бір зат болды-ау сескенер,
Алты ай жылы жаз болмай.
Айдыныңда кетсе егер
Аққу менен қаз қонбай.
Кешір мені, Өлкейік,
Жетсем егер кешігіп.
Суыңды іштім еңкейіп,
Шалғыныңа көсіліп.
Тікен тіліп табанды,
Тілім-тілім болса да,
Биіктетіп бағаңды
Көтерермін қаншама?!
Түсінемін бәрін мен,
Төкпейінші бекер мұң.
Сенің берген нәріңмен
Біраз жерге жетермін.
Сиқыры сен сезімнің,
Өзің болшы сөз басы.
Менің бала кезімнің
Мөлт-мөлт еткен көз жасы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақжайық – ару

  • 0
  • 0

Зулаған кең далада кер киігі,
Шынында,сен шығарсың –
Жер биігі.
Шыжғырып дала төсін тастаған-ау

Толық

Ауырттың тәнімді

  • 0
  • 0

Ауырттың тәнімді,
Қинадың жанымды.
Біле алмай қор болдым
Қатерлі халіңді.

Толық

Арылмақ емес, сірә, еш күнәдан

  • 0
  • 0

Арылмақ емес, сірә, еш күнәдан,
Білмейді кешіруді кекшіл адам.
Үйренген оқып-тоқып пысықайдан
Мың артық оқымаған ескі надан.

Толық

Қарап көріңіз