Өлең, жыр, ақындар

Жауап

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 908
Әлдекімге қарау ой боп қонатын
мені, мені ағартады қара түн.
Таң алдында ақ періште құсаймын
қыз-келіншек қырқып алған қанатын.
Пәк жыр жазып өткізбек ем бұл айды —
әлдекімге жазбағаным ұнайды.
Қара сөзді ұнатамын, сондықтан
көлеңкем де қара болып құлайды.
Ұқпайсың ба? Мақұл, достым, бара ғой,
менің тілім қанжар емес, ара ғой.
Бағаласаң — көлеңкеме қарама,
көлеңкенің бәрі бірдей — қара ғой.
Ой, пиғылым, тіршілігім — бәрі ізгі,
ізгіліксіз көп кісіден қара үздім.
Үһі десем ақтарылып аузымнан
аппақ-аппақ гүл түсетін тәрізді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бестармақ

  • 0
  • 0

Қара түнгі найзағайдың жарқылы
өтетұғын сықылды мен арқылы.
Содан шығар, содан шығар жарқыным:
қара суға қайық салдым — қалқыды,

Толық

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Жаңбыр жауды,
хал мүшкіл,
көлік сирек — кешіктім.
Алқынып кеп жабыстым

Толық

Боз торғай бұтаға паналап...

  • 0
  • 0

Боз торғай бұтаға паналап –
Майысып көтерді бір шыбық.
Ішімнен етемін қанағат,
Осын-ау көркіңе, тіршілік!

Толық

Қарап көріңіз