Өлең, жыр, ақындар

Жауап

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 644
Әлдекімге қарау ой боп қонатын
мені, мені ағартады қара түн.
Таң алдында ақ періште құсаймын
қыз-келіншек қырқып алған қанатын.
Пәк жыр жазып өткізбек ем бұл айды —
әлдекімге жазбағаным ұнайды.
Қара сөзді ұнатамын, сондықтан
көлеңкем де қара болып құлайды.
Ұқпайсың ба? Мақұл, достым, бара ғой,
менің тілім қанжар емес, ара ғой.
Бағаласаң — көлеңкеме қарама,
көлеңкенің бәрі бірдей — қара ғой.
Ой, пиғылым, тіршілігім — бәрі ізгі,
ізгіліксіз көп кісіден қара үздім.
Үһі десем ақтарылып аузымнан
аппақ-аппақ гүл түсетін тәрізді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талай күзде, көктемде

  • 0
  • 0

Талай күзде, көктемде
көзің болды байпақтай:
Тасып бір тасып кеткенде
құятұғын сай таппай.

Толық

Салмақсыздық

  • 0
  • 0

Жақсылық — жас,
Жылдар жаңа,
күн өзге:
ердің даңқы дарыды енді бір езге...

Толық

Тоя ма екен бұл дүниеде сырға адам...

  • 0
  • 0

Тоя ма екен бұл дүниеде сырға адам,
Адам сырды адамдардан ұрлаған.
Шіркін тұрмыс үйретпекші барлығын,
Үйретпекші баяғы сол бір надан.

Толық

Қарап көріңіз