Өлең, жыр, ақындар

Жауап

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 763
Әлдекімге қарау ой боп қонатын
мені, мені ағартады қара түн.
Таң алдында ақ періште құсаймын
қыз-келіншек қырқып алған қанатын.
Пәк жыр жазып өткізбек ем бұл айды —
әлдекімге жазбағаным ұнайды.
Қара сөзді ұнатамын, сондықтан
көлеңкем де қара болып құлайды.
Ұқпайсың ба? Мақұл, достым, бара ғой,
менің тілім қанжар емес, ара ғой.
Бағаласаң — көлеңкеме қарама,
көлеңкенің бәрі бірдей — қара ғой.
Ой, пиғылым, тіршілігім — бәрі ізгі,
ізгіліксіз көп кісіден қара үздім.
Үһі десем ақтарылып аузымнан
аппақ-аппақ гүл түсетін тәрізді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылжиды түнім, жылжиды...

  • 0
  • 0

Жылжиды түнім, жылжиды,
Бу-айдында гүл жүзді.
Көкжиек-обыр қылғиды
Төбемнен өткен жұлдызды;

Толық

Айлар, айлар барады өтіп сан айлар

  • 0
  • 0

Айлар, айлар барады өтіп сан айлар,
Ағарады сақалдар мен самайлар.
Адам шіркін қартаюды санайды ар,
Айлар, айлар, барады өтіп сан айлар.

Толық

Бейбітшілік майданы

  • 0
  • 0

Жұмыс дедік,
бермедік тынысқа ерік,
жүр-ау содан жүйкелер жіңішкеріп.
Сілкіп сөйлеп, сондықтан жұлқып іштік,

Толық

Қарап көріңіз