Өлең, жыр, ақындар

Бестау

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1860
Бір ананың ер жеткен,
Бес отау боп бес ұлы.
Көп қиялды тербеткен,
Бестау — оның есімі.
Бір шыңы бар еш жанның
Ізі түсіп баспаған.
Найзасындай Бестаудың,
Көкке шаншып тастаған.
Бағып қас пен қабағын,
Жалбарынып ағалап.
Басқа шыңдар балағын
Күн өткізген паналап.
Күн күркіреп жауар шақ
Сақтандырып көршісін.
Қазбекке хабар сап,
Айдаған жел елшісін.
Ағайынды бес шыңның
Айбарынан жасқанып,
Көшкен бұлттар кешқұрым
Көздерінен жас тамып.
Қатерге де ол дайын,
Қорғанбайды ұрыстан.
Бестауымен Торғайдың
Секілді бір туысқан.
Сонау көкте мекені —
Сырласқан Құс жолымен.
Жаралғандай екеуі,
Бір шебердің қолымен.
Жан-жағында кәрі адыр,
Арыстандай аш белі.
Бестау бейне қарауыл.
Айнала тау — әскері.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшқыштың өлімі

  • 0
  • 0

Өмір шіркін жалт беріп қас қағымда,
Жанды ол лаулап Польшаның аспанында
Қоштасуға ақтық оқ атылмады,
Қойылмады тәні оның жас қабырға.

Толық

Мүслима

  • 0
  • 0

Ұшқанменен басыңнан ерте көктем,
Тастаса да қанша жаз,
Күзді артына.
Еламан еркелеткен

Толық

Тәттімбет

  • 0
  • 0

Әлде бұл аққудың саңқылы ма,
Жаныңды еркелеткен.
Әлде бұл найзағай жарқылы ма,
Қаныңды өртеп өткен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер