Өлең, жыр, ақындар

Жаңғақ ағашы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3353
Қариядай кәрі ағаш,
Келе жатқан қашаннан.
Бірақ жаны әлі жас,
Жылда көктеп жасарған.
Жапырақ жайып сақтаған
Шаңқай түс,
күн көзінен.
Бұтақтар қанша қаптаған
Ұрпақтай өрбіп өзінен.
Суырып тілді үйірген,
Тәтті жоқ со бір жаңғақтай.
Көк өрім болып түйілген,
Түйірі әрбір бармақтай.
Көрінеді көзге ерек,
Ой түсірді ол қанша...
Шіркін,
жасың жүзге кеп,
Жемісің де мол болса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Октябрь — май

  • 0
  • 0

Шаңқай түсте шатұр-шұтыр тулап өрт,
Борап болып жөнелді ұйтқып тұнған көк,
Ленинге атылған оқ атылды.
Қайта айналып қырық бірінші жылда кеп.

Толық

Казак қызы

  • 0
  • 0

Туған ерте алакөбік толқыннан,
Азов желі сүйді сенің бетіңді.
Аспан алуан бұлттарменен толқыған,
Сенің тартқан орамалың секілді.

Толық

Түз

  • 0
  • 0

Алдымызда жатты аунап,
Соғыстың қан теңізі.
Арқамызда ақ таңдақ
Сор боп қатты тер ізі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар