Өлең, жыр, ақындар

Жаңғақ ағашы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3101
Қариядай кәрі ағаш,
Келе жатқан қашаннан.
Бірақ жаны әлі жас,
Жылда көктеп жасарған.
Жапырақ жайып сақтаған
Шаңқай түс,
күн көзінен.
Бұтақтар қанша қаптаған
Ұрпақтай өрбіп өзінен.
Суырып тілді үйірген,
Тәтті жоқ со бір жаңғақтай.
Көк өрім болып түйілген,
Түйірі әрбір бармақтай.
Көрінеді көзге ерек,
Ой түсірді ол қанша...
Шіркін,
жасың жүзге кеп,
Жемісің де мол болса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос терек

  • 0
  • 0

Тереземнің алдында
Тербетілген қос терек.
Өсіргем жаз айында,
Өзіме тұр еркелеп.

Толық

Кішкентай адам

  • 0
  • 0

(Қазақстан Жазушылар одағы үйінің
вахтері Анна Степановна Коробкова
пенсияға шыққанда)
Алыпқа оны еш ақын теңеген жоқ,

Толық

Космодром

  • 0
  • 0

Айды тартып лебімен жақындатқан,
Жер денесін отымен лапылдатқан.
Ақ вулкандай бұрқ етіп шыңыраудан,
Ала бұлт боп аспанға атып жатқан –

Толық

Қарап көріңіз